Ενώ οι εργαζόμενοι βιώνουν αυτή την άγρια πραγματικότητα, η εργοδοσία βρίσκει στήριγμα και σε συνδικαλιστές του «χεριού της», όπως στην ηγεσία του Εργατικού Κέντρου και του κλαδικού Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων στο νησί της Ρόδου.

Στην πραγματικότητα, οι συνδικαλιστικές αυτές οργανώσεις είναι θεματοφύλακες της «εργασιακής ειρήνης» που απαιτούν οι εργοδότες, δηλαδή του «σκάσε και κολύμπα», στο όνομα του να βγει «χωρίς φασαρίες» η σεζόν και να μην πληγεί η βιτρίνα του τουρισμού.

Γι' αυτό, παρά τα καθημερινά κρούσματα στυγνής εκμετάλλευσης και εργοδοτικής ασυδοσίας, παρά τα συχνά εργατικά «ατυχήματα» και τις καταγγελίες, η συνδικαλιστική ηγεσία στο ΕΚ και στο κλαδικό όχι μόνο δεν «ανοίγει καβγά» με την εργοδοσία, αλλά βάζει πλάτη για να μην κουνιέται φύλλο ακόμα κι εκεί που εκφράζονται διαθέσεις. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού εργοδότες, κυβέρνηση, αστικά κόμματα και εργατοπατέρες μοιράζονται το ίδιο «όραμα» για την ανάπτυξη του τουρισμού στο νησί, που προϋποθέτει το ξεζούμισμα των εργαζομένων.

«Οι πιο ακριβοπληρωμένοι ξενοδοχοϋπάλληλοι της χώρας είναι εκείνοι που εργάζονται στη Ρόδο, αφού οι μισθοί τους σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα είναι κατά 22% υψηλότεροι, έχοντας υπογράψει τοπική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας», διαβάζουμε σε δημοσίευμα που διαφημίζει την τοπική κλαδική Συλλογική Σύμβαση, την οποία υπέγραψαν πέρσι, με «αυξήσεις» που έχει ήδη ροκανίσει η ακρίβεια.

Μάλιστα, οι ξενοδόχοι και οι «εταίροι» τους φρόντισαν να τσεπώσουν τις αυξήσεις από την άλλη τσέπη του εργαζόμενου. Για παράδειγμα, εφόσον η επιχείρηση παρέχει στέγη στον εργαζόμενο εντός ή εκτός των εγκαταστάσεών της, του αφαιρεί ποσοστό 15% επί του μισθού, στην περίπτωση που διαμένει μόνος του ή με έναν το πολύ συγκάτοικο, σε δωμάτιο το οποίο διαθέτει δικό του λουτρό και κλιματισμό! Σε περίπτωση που ο εργαζόμενος στοιβάζεται σαν τις σαρδέλες στα γνωστά «καταλύματα» - γιαπιά ή τρώγλες, τότε του αφαιρείται 10%...

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ίδια Σύμβαση βρήκαν νομιμοποίηση και οι επαίσχυντες διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για «τζάμπα υπερωρίες», καθώς όπως αναφέρεται, τα εποχικά ξενοδοχεία (ουσιαστικά όλα) «επιτρέπεται να απασχολήσουν τους μισθωτούς έως 2 ώρες ημερησίως, πέραν του νόμιμου ωραρίου τους, σύμφωνα με τις ανάγκες της ξενοδοχειακής επιχείρησης, κατά το χρονικό διάστημα των μηνών Ιουνίου έως και Σεπτεμβρίου, χωρίς να καταβάλλουν πρόσθετη αμοιβή», με την προϋπόθεση ότι οι επιπλέον των 40 ωρών ανά βδομάδα αφαιρούνται από τις ώρες εργασίας των μηνών Οκτώβρη και Νοέμβρη.