Οι διακόσιοι Παλαιστίνιοι, που μπήκαν ζητώντας άσυλο στο Ναό της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ, δίχως να το καταλάβουν, δημιούργησαν ένα μέγιστο θέμα που θα έχει συνέχεια. Υπερασπίζονται όχι μόνο τη ζωή τους, αλλά και την αξιοπρέπεια του χριστιανισμού.

Ο χριστιανισμός αυτή τη στιγμή είναι στα χέρια των Αράβων. Είναι μια συγκλονιστική συγκυρία που γεννά μια σειρά από πολύτιμες σκέψεις. Τη στιγμή, μάλιστα, που οι χριστιανικές χώρες, τα παιδιά του κέρδους και της διαπλοκής, δείχνουν να μην τους καίγεται καρφί αν ο χώρος της γεννήσεως του θεανθρώπου - όπως υποτίθεται ότι το πιστεύουν - καταστρέφεται. Ετσι, ο ναός στα χέρια των Παλαιστινίων για πρώτη φορά παίρνει σάρκα και οστά και γίνεται ένα πολύτιμο σχήμα.

Χρόνια ολόκληρα οι διαμάχες οι χριστιανικές είχαν σαν κέντρο βάρους την εκμετάλλευση του ναού και τον αντιμετώπιζαν μόνο σαν ιδιοκτησία. Ερχεται, λοιπόν, η Ιστορία, με τρόπους που μόνο εκείνη γνωρίζει, και ανακαλύπτουν οι χριστιανοί το κενό τους. Οι διακόσιοι μάρτυρες Παλαιστίνιοι είδαν κάτι που τόσα χρόνια οι τυφλωμένοι ρασοφόροι δεν μπόρεσαν να φανταστούν. Ο ναός ανήκει πρώτ' απ' όλα στους μάρτυρες, που δε γνωρίζουν πότε και πώς θα κλείσουν τα μάτια τους. Ο Ναός της Γεννήσεως έχει από τώρα και στο εξής το πλήρωμα που του αξίζει. Το πλήρωμα που δε γνωρίζει τίποτε άλλο εκτός από αυτό που διδάσκει ο Εσταυρωμένος: τη θυσία. Ο ναός ανήκει στους απελπισμένους, όχι στα κοκοράκια της θεολογίας, όχι στο παπαδαριό, που από το πάχος δεν μπορεί να ανοιγοκλείσει τα μάτια του. Ανήκει σ' αυτούς που το κάνουν, επιτέλους, σύμβολο του αγώνα για την ανεξαρτησία των λαών της Μέσης Ανατολής. Ο ναός ανήκει σ' αυτούς που μπορούν να κάνουν τώρα την Ανάσταση. Και αυτό, είτε το θέλουν είτε όχι τα σκυλιά του Σαρόν, το κάνουν οι Παλαιστίνιοι. Ο Χριστός είναι των Αράβων.