Στον διαρκή αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία και την εστίαση «για να καταφέρουμε να εργαζόμαστε και να αμειβόμαστε με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και μισθούς», αναφέρθηκε ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, και αφού μίλησε για τις διεκδικήσεις των σωματείων συνέχισε:

«Εργαζόμαστε σε έναν κλάδο όπου όλοι ομολογούν ότι στην ουσία δεν γνώρισε κρίση, όπου ακόμα χρόνο με τον χρόνο καταγράφει πολύ μεγάλη κερδοφορία, ελκύει νέες και μεγάλες επενδύσεις, ξεπερνάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Την τελευταία δεκαετία οι τουριστικές αφίξεις στην Ελλάδα έχουν πάνω από 100% αύξηση, οι τιμές των δωματίων αυξάνονται συνεχώς, όπως αντίστοιχα και τα έσοδα, που πλέον ξεπερνούν τα 20 δισ. ευρώ και φτάνει στο σημείο να έχει πάνω από 80.000 κενές θέσεις εργασίας!

Η συνεχόμενη και μεγάλη ανάπτυξη των επιχειρήσεων στα ξενοδοχεία και την εστίαση έγινε πραγματικότητα μέσα από τη μείωση των μισθών και την κατάργηση δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αξιοποιήθηκαν όλες οι αντεργατικές διατάξεις των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης, ώστε συνεχώς να μειώνεται το κόστος της εργασίας για τις επιχειρήσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους για να αυξάνονται τα κέρδη, για να υπηρετούν τους ανταγωνισμούς μεταξύ των μεγάλων ομίλων.

Δεν γίνεται λοιπόν να δεχτούμε ότι οι μισθοί των εργαζομένων στα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια βρίσκονται κάτω από τις αντίστοιχες αποδοχές του 2011! Και μάλιστα ταυτόχρονα να έχει γίνει καθεστώς η εκ περιτροπής απασχόληση, η δουλειά μέσω εργολάβων - δουλεμπόρων, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Είμαστε πλέον χιλιάδες οι εργαζόμενοι στον κλάδο που αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε για 5 έως 9 μήνες τον χρόνο για να βγάλουμε τα έξοδα 12 μηνών. Που μας έχουν πετάξει έξω από το καθεστώς των Βαρέων Ανθυγιεινών Ενσήμων στις ειδικότητες των μαγείρων, της καμαριέρας, των σερβιτόρων, των διανομέων, με αποτέλεσμα να δουλεύουμε με αυτούς τους όρους - αν αντέξουμε - μέχρι τα βαθιά γεράματα για ένα χαρτζιλίκι που το ονομάζουν σύνταξη.

Δεν είμαστε διατεθειμένοι να ζούμε για να δουλεύουμε. Να είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε τα πάντα και πανάκριβα για να ζήσουμε, να δουλεύουμε στον τουρισμό και την εστίαση και να μην μπορούμε να πάμε διακοπές, ή να κάνουμε σκόντο κάθε φορά ακόμα και στο τι και πόσο θα φάμε. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να βλέπουμε τον ιδρώτα μας να χάνεται για να πληρώνουμε έμμεσους και άμεσους φόρους, να πληρώνουμε για την υγεία μας, για τη μόρφωση των παιδιών μας. Με τη μεγάλη απεργία στις 28 Φλεβάρη αποδείξαμε ότι υπάρχει η δυνατότητα να δυναμώσει ο αγώνας, να γίνει πιο μαζικός. Τώρα όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανωθούν στα συνδικάτα, να προετοιμάσουμε τη νέα απεργία στις 17 Απρίλη, με σκοπό να είναι μεγαλύτερη, ακόμα πιο αποτελεσματική».