Η σιδηροδρομική σύνδεση των Ιωαννίνων και της Ηπείρου γενικότερα με την πρωτεύουσα της χώρας είναι και εφικτή και επιτακτικά αναγκαία. Η προτεινόμενη χάραξη δε συνδέει μόνο τα Γιάννινα με την Αθήνα, αλλά και με τη σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας - Θεσσαλονίκης. Η διάρκεια του ταξιδιού θα είναι πέντε ωρών και θα πραγματοποιείται με τους γνωστούς και ασυναγώνιστους όρους ασφάλειας, άνεσης και οικονομίας, που προσφέρει ο σιδηρόδρομος. Το κόστος του έργου προβλέπεται να αποσβεστεί σε πέντε - έξι χρόνια από τις εμπορευματικές και μόνο μεταφορές.

Τα παραπάνω ήταν τα βασικά συμπεράσματα μιας μελέτης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου που έγινε κατόπιν αίτησης της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας πριν από 10 και πλέον χρόνια. Κι έρχονταν αυθόρμητα στο νου, καθώς η ουρά των 20 χιλιομέτρων, προς το Αντίρριο, τη Δευτέρα το βράδυ, κινούνταν βασανιστικά αργά. Τελικά, χρειάστηκαν δυόμισι ολόκληρες ώρες για να διανυθούν τα 20 αυτά χιλιόμετρα και να βρεθούμε μέσα στα φέρι. Και μετά, άλλες τρεις κουραστικές ώρες για να φτάσουμε στην Αθήνα... Χώρια, οι τρεις ώρες ταξίδι, πριν συναντήσουμε τον εφιάλτη της ουράς.

Και, όμως, θα μπορούσαμε, μέσα σε πέντε ώρες, να έχουμε κάνει όλη την απόσταση, με άνεση και ασφάλεια. Αν υπήρχε σιδηροδρομική γραμμή. Αν υπήρχε μια πολιτική, δηλαδή, που έχοντας πρώτιστο στόχο της την εξυπηρέτηση του λαϊκού συμφέροντος θα πρότασσε τα μέσα μαζικής μεταφοράς και όχι την αγορά και χρήση των ΙΧ, προς όφελος των αυτοκινητοβιομηχανιών.