Τα σχολεία; Βράζουν, με τους μαθητές να καλούνται μαζί με το άγχος των εξετάσεων να διαχειριστούν και τις αποπνικτικές συνθήκες σε ακατάλληλες αίθουσες που θυμίζουν κλιβάνους. «Φέρτε ανεμιστήρες» ήταν η απάντηση από δημοτικές αρχές, πάντα στο πλαίσιο της «ατομικής ευθύνης» και αφού πρώτα η κυβέρνηση σήκωσε ψηλά τα χέρια. Οι γειτονιές; Καμίνια, πόσο μάλλον εκεί που «σκάνε» και συμβάντα όπως αυτό στην Κάτω Κηφισιά, με το εργοστάσιο που τινάχτηκε στον αέρα και τους κατοίκους να καλούνται μέσω «112» να ...αναλάβουν τις ευθύνες τους, να κλειδαμπαρωθούν δηλαδή στα σπίτια τους. Κι αυτό χωρίς να ξέρει κανείς τι άφησε στα πνευμόνια τους το δηλητήριο που εισπνέουν από χτες. Οι χώροι δουλειάς; Θερμοκήπια! Ειδικά οι υπαίθριες δραστηριότητες μετατρέπονται σε βασανιστήρια. Εδώ βέβαια η «ατομική ευθύνη» πάει περίπατο, αφού επαφίεται από την κυβέρνηση στην εργοδοσία, η οποία αξιοποιεί τις ανεπαρκείς «συστάσεις» του υπουργείου και τους ανύπαρκτους ελέγχους, για να εξαναγκάζει τους εργαζόμενους σε δουλειά ακόμα και με 40 βαθμούς θερμοκρασία!