Είναι χαρακτηριστικό ότι οι νομικοί εκπρόσωποι της ειδικής διαχείρισης ΛΑΡΚΟ και του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή κράτους και κυβέρνησης, επιδίωξαν να στηρίξουν την επιχειρηματολογία τους πάνω στην τροπολογία που είχε καταθέσει η κυβέρνηση λίγες μόλις ώρες πριν ξεκινήσει η συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων.

Επιχείρησαν μάλιστα να της προσδώσουν και νομική ισχύ, παρόλο που όχι μόνο δεν έχει ψηφιστεί αλλά ούτε καν έχει συζητηθεί στη Βουλή, καθώς και να χρησιμοποιήσουν το περιεχόμενό της απέναντι στα αδιάσειστα επιχειρήματα των Σωματείων Εργαζομένων. Μια προσπάθεια τόσο εξόφθαλμα άδικη που δεν έγινε αποδεκτή από τον πρόεδρο του δικαστηρίου, ο οποίος επισήμανε το αυτονόητο, ότι πρόκειται για τροπολογία που δεν έχει καν ψηφιστεί.

Η ενέργεια μάλιστα της κυβέρνησης να καταθέσει αυτήν την τροπολογία την τελευταία στιγμή και η επιδίωξη των νομικών της εκπροσώπων να την αξιοποιήσουν στο δικαστήριο, αποτελούν την απόλυτη δικαίωση για τους εργαζόμενους και τα επιχειρήματά τους. Αποδεικνύει ότι είχαν δίκιο πως δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη και μέριμνα για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της ΛΑΡΚΟ, για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους που μένουν στους οικισμούς, για την πρόληψη κινδύνου βιομηχανικού ατυχήματος, για την υδροδότηση και ηλεκτροδότηση, για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων. Αποδεικνύει ξεκάθαρα το πόσο αναγκαία και αναντικατάστατη είναι η παρουσία των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ.

Μη μπορώντας να στηρίξουν την επιχειρηματολογία τους πάνω στην ντροπιαστική τροπολογία, οι νομικοί εκπρόσωποι της κυβέρνησης κατέφυγαν στην παλιά δοκιμασμένη τακτική της λασπολογίας, επιχειρώντας να παρουσιάσουν ότι οι εργαζόμενοι «κάθονται και πληρώνονται», αλλά και ότι παρεμποδίζουν το έργο της κυβέρνησης με τις κινητοποιήσεις και τις καταλήψεις τους. Πρόκειται για τις γνωστές συκοφαντίες σε βάρος των εργαζομένων, που η κυβέρνηση δεν δίστασε να επικαλεστεί και επίσημα στο δικαστήριο, δείχνοντας ποια είναι η πηγή της κατασυκοφάντησης που δέχονται οι εργαζόμενοι και ο αγώνας τους.

Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και τα Σωματεία, μέσα από τις καταθέσεις του διευθυντή του εργοστασίου της Λάρυμνας, Γιώργου Βαλωμένου, και του προέδρου του Σωματείου της Λάρυμνας, Παναγιώτη Πολίτη, καθώς και τις ερωτήσεις του νομικού τους εκπροσώπου, Δημήτρη Περπατάρη, όχι μόνο κατέρριψαν τη σαθρή επιχειρηματολογία της κυβέρνησης αλλά ανέδειξαν και την πραγματική εικόνα και την αναγκαιότητα της παραμονής τους στις εργασίες και τα πόστα της ΛΑΡΚΟ.

Η ένδεια επιχειρημάτων από την πλευρά της κυβέρνησης ήταν μάλιστα τόσο εμφανής που απέναντι στο επιχείρημα των εργαζομένων ότι για τον έλεγχο εγκαταστάσεων υψηλής επικινδυνότητας της ΛΑΡΚΟ και την πρόληψη ατυχήματος είναι απαραίτητη η παρουσία του εξειδικευμένου προσωπικού της, το αντεπιχείρημα των εκπροσώπων της κυβέρνησης ήταν ότι η φύλαξη των εγκαταστάσεων μπορεί να γίνει και με drone!

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι σύμβουλος της ειδικής διαχείρισης της ΛΑΡΚΟ που κατέθεσε από την πλευρά της κυβέρνησης έκανε γενικές αναφορές περί ύπαρξης πλάνων και σχεδίων για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων μετά την απόλυση των εργαζομένων. Ωστόσο, όπως προέκυψε, αυτά τα πλάνα και σχέδια δεν είναι σε γνώση κανενός, δεν έχει γίνει καμία συνεργασία με το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό και τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, ενώ κάτω από την πίεση των ερωτήσεων ο μάρτυρας, που όπως δήλωσε έχει επισκεφθεί μόνο μια - δυο φορές το εργοστάσιο της Λάρυμνας, ανέφερε ότι τα ζητήματα αυτά μπορούν να τα αναλάβουν ιδιώτες συνεργάτες της ειδικής διαχείρισης.

Τα όσα αποκαλύφθηκαν στην ακροαματική διαδικασία της συζήτησης των ασφαλιστικών μέτρων εκθέτουν ξανά την κυβέρνηση, αναδεικνύοντας το έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, των οικογενειών τους και των περιοχών όπου δραστηριοποιείται η εταιρεία, αλλά και επιβεβαιώνοντας το δίκαιο του εμβληματικού αγώνα που δίνουν για πάνω από 4,5 χρόνια.