Κι όταν λένε οι Βρυξέλλες, ότι «χρειάζεται μια δραστική μεταρρύθμιση, η οποία πρέπει να επικεντρωθεί στην αύξηση των ποσοστών συμμετοχής των γυναικών και των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων», αυτό θα μεταφραστεί, αργά ή γρήγορα, σε συγκεκριμένες πολιτικές και αποφάσεις. Αποφάσεις και μέτρα, τα οποία θα οδηγούν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, τόσο τις γυναίκες, όσο και τους «μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζομένους», στην εργασία.

Κι αν το μυαλό σας πηγαίνει σε πολύ περισσότερους και πολύ καλύτερους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, καλύτερα μεροκάματα και συνθήκες δουλειάς και άλλα, παρόμοια μέτρα, ώστε να προσελκυστούν, για παράδειγμα, τις γυναίκες στη δουλειά, είστε πολύ γελασμένοι. Αλλά και σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση θα είναι τα μέτρα που θα πάρουν. Αλλωστε, τα προβλήματα των πολυεθνικών και των μονοπωλίων δημιουργεί το όποιο δημογραφικό ζήτημα, θέλουν να αντιμετωπίσουν οι καρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών και όχι τα προβλήματα των εργαζομένων και των λαών.