Η τακτική που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, για να πείσει τους εργαζόμενους ότι πρέπει να είναι ευτυχισμένοι με τις ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, παραπέμπει στη γνωστή παραβολή με τον Χότζα.

Σύμφωνα με την παραβολή, ένας φτωχός μεροκαματιάρης, μόλις γεννήθηκε το δεύτερο παιδί του, πάει στο Χότζα και του εκθέτει το πρόβλημά του και ζητάει λύση: Δε χωράει πλέον στο ένα και μοναδικό δωματιάκι όλη η οικογένεια.

-Κατσίκα έχεις, τον ρωτά ο Χότζας.

-Εχω, απαντά ο φτωχός.

-Βάλτην κι αυτή στο δωμάτιο.

-Μα εδώ δε χωράμε οι τέσσερις.

-Κάνε αυτό που σου λέω.

Περνάνε οι μέρες, ξαναπάει ο φτωχός στο Χότζα. «Εκανα ό,τι μου είπες, αλλά η κατάσταση έγινε χειρότερη».

-Γελάδα έχεις;

-Εχω.

-Βάλτην κι αυτήν μέσα.

-Μα είναι και η κατσίκα μέσα, δε χωράμε.

-Κάνε ό,τι σου λέω.

Περνά ο καιρός, ξανά στο Χότζα ο φτωχός. «Είμαι απελπισμένος. Δεν μπορούμε ούτε να κουνηθούμε».

Για να μην τα πολυλογούμε, ο Χότζας τον συμβούλεψε να βάλει μέσα και το σκύλο. Κι αυτός ο διάλογος συνεχιζόταν μέχρι που τελικά όλα τα κατοικίδια στριμώχτηκαν μέσα στο ένα δωμάτιο.

Πάει πια τρελαμένος ο φτωχός στο Χότζα. «Οχι μόνο δε βελτιώθηκε η κατάσταση, αλλά τώρα πια κινδυνεύουμε έτσι που είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο».

-Βγάλε έξω την κατσίκα, απαντά ο Χότζας.

Λίγες μέρες αργότερα, καθώς έκανε τη βόλτα του στο μαχαλά, ο Χότζας συναντά το φτωχό. «Εκανες ό,τι σου είπα; Τι έγινε;»

-Να σ' έχει ο Αλλάχ καλά. Μόλις έβγαλα την κατσίκα ανασάναμε!

Αυτή ακριβώς είναι η κυβερνητική τακτική.