Για ποιο εθνικό συμφέρον; | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Για ποιο εθνικό συμφέρον;

Το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου, ακολούθησε η Ευρωπαϊκή Ενωση με παρόμοιες αποφάσεις στο Ελσίνκι και στις επόμενες Συνόδους Κορυφής των ηγετών της. Τέθηκαν οι βάσεις για την ΚΕΠΠΑ, τον Ευρωστρατό, τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ, τις νέες απειλές. Με τα ίδια σχεδόν λόγια, σε ό,τι είχε αποφασιστεί προ μηνών από το ΝΑΤΟ. Προηγήθηκε το ΝΑΤΟ, ακολούθησε η Ευρωπαϊκή Ενωση, πρέπει τώρα να πειθαρχήσουν και τα κράτη.

Σε λίγους μόνο μήνες το δικό μας υπουργείο Εθνικής Αμυνας με το επιτελείο του υπουργού, το περίφημο και πολυέξοδο ΕΠΥΕΘΑ, είναι έτοιμο. Για αλλαγές που γίνονται για πρώτη φορά μεταπολεμικά σε τέτοια έκταση στο χώρο των ΕΔ.

Σε συνέδριο στις 16 και 17 Νοέμβρη 2000, παρουσιάζονται από την ηγεσία του υπουργείου οι νέες απόψεις και στις 29 του ίδιου μήνα κυκλοφορεί το ΕΠΥΕΘΑ λεπτομερή ανάλυση - ενημέρωση για την Αμυντική Στρατηγική Αναθεώρηση. Η προσπάθεια είναι να πειστούμε ότι οι επερχόμενες αλλαγές αποτελούν την υλοποίηση προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης στη Βουλή και όχι αποτέλεσμα των αποφάσεων στην Ουάσιγκτον του ΝΑΤΟ. Εδώ πρωτοσυναντάμε τη «διακλαδικότητα» ως ταυτόχρονη χρήση μονάδων όλων των κλάδων που απαιτούν «οι σύγχρονες επιχειρήσεις σε χώρους με ποικίλη εδαφική διαμερισμάτωση»(;).

Μαθαίνουμε, επίσης, για το σχεδιαζόμενο επαγγελματικό στρατό, για τη Νέα Δομή των ΕΔ, για το Νέο Δόγμα και τις αντίστοιχες «ασύμμετρες» απειλές. Η κυβέρνηση φαίνεται να πιστεύει στον αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή, και εξηγούνται έτσι οι μεγαλόσχημες δηλώσεις για γεωπολιτικά συμφέροντα και ορίζοντες ευρασιατικούς κλπ. Εχει όμως προηγηθεί η συμμετοχή μας στην υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ. Ο λαός είναι οργισμένος από την ανάμειξη της χώρας μας.

Το Σεπτέμβρη του 2001 σε μια πολύ σοβαρή και επίσημη συνέντευξη Τύπου ο αρμόδιος υπουργός ανακοινώνει την έναρξη υλοποίησης και αναλύει την ΑΣΑ και την προϊστορία της. Με κάθε ειλικρίνεια προσπαθεί να συνδέσει την επερχόμενη Νέα Δομή και το Νέο Δόγμα με την Εθνική Αμυνα της χώρας μας, την απειλή από την Τουρκία, με τα προβλήματα στα Βαλκάνια κλπ. Δεν παραλείπει τις υποχρεώσεις προς την αμαρτωλή Συμμαχία και την ΕΕ. Και έτσι, εκτός από τη διακλαδικότητα ως συνέπεια στις σοβαρές αλλαγές, πιστοποιείται και η «διατλαντικότητα» ως υποχρέωση των αλλαγών και προϋπόθεση συμμετοχής στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ. Παρουσιάζεται η επιχειρηματολογία για την ανάγκη όλων αυτών των αλλαγών καθώς και αρκετές από τις σχεδιαζόμενες τροποποιήσεις στη δομή των ΕΔ.

Παράλληλα, εκδίδεται και κυκλοφορεί σε βιβλίο από το ΕΠΥΕΘΑ με τις σχετικές αναλύσεις και τίτλο «ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ». Πολύ καθαρά με εντυπωσιακές έστω εκφράσεις εμφανίζονται οι νέες αντιλήψεις, στόχοι, διαδικασίες, δόγματα, δομές αποστολές κλπ. για τις ΕΔ. Ολα συνδέονται και με την Αμυνα της Ελλάδας και με τα Εθνικά συμφέροντα.

Τα συμπεράσματα που βγάζει όμως κανείς, παρακολουθώντας τα γεγονότα, όπου συμμετέχει η χώρα μας είναι άλλα. Οι αποστολές στο εξωτερικό, το δράμα του λαού του Αφγανιστάν μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νέα Υόρκη κατά του αμερικανικού λαού, οι σχεδιαζόμενες νέες «ειρηνευτικές» επιχειρήσεις με τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ, άρα και τη δική μας, σε άλλες ανησυχίες μάς οδηγούν. Οι αλλαγές, το νέο δόγμα και η νέα δομή των ΕΔ αποβλέπουν και αλλού και όχι μόνον στο εθνικό μας συμφέρον.