Στο πλαίσιο του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στο πλαίσιο του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ

Στις 23 και 24 Απρίλη 1999 στην Ουάσιγκτον ο πρωθυπουργός μας μαζί με τους υπόλοιπους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ υπογράφει τις αποφάσεις που καθόρισαν σ' αυτήν τη Διάσκεψη Κορυφής τα νέα δεδομένα, τους νέους στόχους, τη νέα στρατηγική αντίληψη του Βορειο- Ατλαντικού Συμφώνου για τη χιλιετία που άρχιζε. Αντιγράφουμε από τα κείμενα της διάσκεψης αποσπάσματα αυτονόητα και πολύ καθαρά στο περιεχόμενό τους. Δεν είχαν τίποτε να κρύψουν οι ηγέτες εκείνοι και τα έλεγαν έξω από τα δόντια.

«Είναι θεμελιώδες καθήκον της Συμμαχίας να... Είναι έτοιμο το ΝΑΤΟ να συνεισφέρει στην αποτελεσματική πρόληψη των συγκρούσεων και να αναμειγνύεται ενεργά στη διαχείριση κρίσεων, συμπεριλαμβάνοντας και επιχειρήσεις για αντίδραση στην κρίση» (άρθρο 6 του εγγράφου Νέα Συμμαχία για τον 21^ο Αιώνα). Επομένως αποφάσισαν πως το ΝΑΤΟ θα επεμβαίνει και προληπτικά με «επιχειρήσεις», όπου κρίνει ότι επίκειται κρίση.
Οσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ενωση, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ (που είναι οι ίδιοι και στην ΕΕ) πολύ διακριτικά «σημειώνουν την απόφαση της ΕΕ να έχει τη δυνατότητα να αυτενεργεί έτσι ώστε να παίρνει αποφάσεις και να εγκρίνει στρατιωτική δράση όπου η Συμμαχία στο σύνολό της δεν αναμειγνύεται» (άρθρο 9^α του ίδιου εγγράφου). Χωρίς όμως το ΝΑΤΟ και τους μηχανισμούς του, η ΕΕ δεν μπορεί να κάνει τίποτε, επομένως μένει μόνο με τις αποφάσεις στο χέρι εάν και εφ' όσον το ΝΑΤΟ θα αναλάβει να τις υλοποιήσει. Αυτό ακριβώς δηλαδή που θέλουν οι ελέγχοντες τη συμμαχία.
«Δρομολογήσαμε (δηλαδή οι υπογράφοντες) μια πρωτοβουλία για να βελτιώσουμε τις αμυντικές δυνατότητες της συμμαχίας, να διασφαλίσουμε την αποτελεσματικότητα μελλοντικών πολυεθνικών επιχειρήσεων σε όλο το εύρος των αποστολών της ...μέσω βελτιώσεων στην ικανότητα ανάπτυξης και μεταφοράς συμμαχικών δυνάμεων, στον ανεφοδιασμό, στη διοικητική μέριμνα, στην ικανότητα επιβίωσης και αποτελεσματικής ενέργειας επί του πεδίου (εννοούν των επιχειρήσεων) και ακόμα μέσω των συστημάτων διοίκησης, ελέγχου και πληροφόρησης». Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τις περιοχές όπου το ΝΑΤΟ θα μπορεί να επεμβαίνει, οι ηγέτες ξεκαθαρίζουν στο άρθρο 52 του εγγράφου για τη στρατηγική αντίληψη της Συμμαχίας «την προσήλωση στη συλλογική άμυνα και στην πραγματοποίηση επιχειρήσεων απάντησης σε κρίσεις, μερικές φορές με ελάχιστη προειδοποίηση, μακριά από τις εθνικές τους βάσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα και εκτός εδάφους των συμμάχων». Και όλα αυτά θα είχαν κάποια σύνδεση με τους αρχικούς σκοπούς του ΝΑΤΟ, αλλά τώρα κατά τη νέα αντίληψη έχουν προκύψει καινούριες απειλές και έτσι εκτός της άμεσης ένοπλης επίθεσης...
«...η ασφάλεια της Συμμαχίας πρέπει να συνυπολογίσει και την παγκόσμια συγκυρία. Τα συμφέροντα της Συμμαχίας μπορούν να επηρεαστούν από άλλους κινδύνους ευρύτερης φύσης, όπως πράξεις τρομοκρατίας, δολιοφθορές και το οργανωμένο έγκλημα, και από τη διατάραξη της ροής ζωτικών πόρων (εννοεί τους δρόμους απ' όπου περνούν οι αγωγοί πετρελαίου, φυσικού αερίου κ.λ.π.) ...ανεξέλεγκτη κίνηση μεγάλου αριθμού ανθρώπων, ειδικά όταν είναι συνέπεια ενόπλων συγκρούσεων...»( άρθρο 24).

Για να προσαρμοστούν όμως τα κράτη - μέλη στη νέα αντίληψη περί απειλών, στόχων, αποστολών του ΝΑΤΟ κ.λ.π. χρειάζεται πρώτα το ίδιο αναπροσαρμογή και σύντομα.

Οι ηγέτες πρόβλεψαν και γι' αυτά όπως ήταν επόμενο και έτσι δίνοντας το καλό παράδειγμα, άμεσα αλλάζουν τα δεδομένα στο Σύμφωνο, προσδίδοντας και ρόλο πολιτικό εκεί που αρχικά υπήρχε μόνον η αμυντική στρατιωτική δυνατότητα (άρθρο 12). Επίσης «...η εσωτερική του μεταρρύθμιση συμπεριλαμβάνει μια νέα δομή διοίκησης, μέσα σ' αυτήν και τη γενική ιδέα των Συνδυασμένων Μεικτών Δυνάμεων Κρούσης (CJTF)... και την οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ταυτότητας Ασφάλειας και Αμυνας (ESDI) μέσα στη Συμμαχία» (άρθρο 13 του ίδιου εγγράφου). Παιδί του ΝΑΤΟ λοιπόν η περίφημη ESDI, ενώ η ΕΕ ξεκινάει την αντικατάσταση της αποδυναμωμένης έτσι και αλλιώς Δυτικο-Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ) με την Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ). Ολα μαζί ένας αχταρμάς που μπερδεύουν τον κόσμο, αφορούν όμως ουσιαστικά το ίδιο πράγμα. Ποιος ελέγχει τις Ενοπλες Δυνάμεις, πώς «νομιμοποιούν» τις επεμβάσεις οπουδήποτε στον κόσμο, χρησιμοποιώντας στρατεύματα άλλων και όχι τα δικά τους, που τις ονομάζουν όπως είδαμε CJTF.
Προς άρσιν κάθε αμφιβολίας εκδίδονται και οδηγίες υπογραμμένες από τους ηγέτες, που διατυπώθηκαν σε έγγραφο υπό τον ευγενικό τίτλο «Η Πρωτοβουλία Αμυντικών Δυνατοτήτων». «Είναι σημαντικό σ' όλα τα κράτη να είναι σε θέση να κάνουν δίκαιη συνεισφορά σε όλο το φάσμα των επιχειρήσεων της Συμμαχίας ασχέτως διαφορών στις εθνικές αμυντικές δομές» (άρθρο 3 του εγγράφου). «...Συστήματα διοίκησης ελέγχου και πληροφοριών πρέπει να ανταποκρίνονται καλύτερα στις απαιτήσεις στρατιωτικών επιχειρήσεων της Συμμαχίας ...ιδιαίτερη προσοχή στη διαλειτουργικότητα... σε δόγματα - εκπαίδευση - τεχνολογία - επιχειρησιακές διαδικασίες...» (άρθρο 4 του ίδιου εγγράφου).

Ετσι καθορίστηκαν από τους ηγέτες του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον τον Απρίλητου 1999 οι αλλαγές που πρέπει να επέλθουν σε όλο το φάσμα της Αμυνας και των ΕΔ των χωρών - μελών, ώστε να εναρμονιστούν με το Νέο Δόγμα του Βορειο-Ατλαντικού Συμφώνου. Ηταν το πρώτο βήμα για τις αναθεωρήσεις που συζητάμε.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Με ατζέντα κλιμάκωσης των συγκρούσεων σε όλα τα μέτωπα (2024-06-29 00:00:00.0)

Συνεννοήσεις και εξάσκηση με τους Αμερικανούς σε όλα τα πεδία (2023-11-16 00:00:00.0)

«Ευρωπαϊκό σκέλος του ΝΑΤΟ» για μεγαλύτερη «αυτοτέλεια» (2019-12-25 00:00:00.0)

«Νέοι ρόλοι», ίδιος στόχος (2009-02-10 00:00:00.0)

Η "νέα στρατηγική αντίληψη" του ΝΑΤΟ (1999-05-09 00:00:00.0)

Το νέο δόγμα του παγκόσμιου χωροφύλακα (1999-05-02 00:00:00.0)