Σε μία ακόμη κίνηση επίδειξης «καλής διαγωγής» απέναντι σε όσους σήμερα σε διεθνές επίπεδο δημιουργούν κλίμα «τρομοκρατικής υστερίας», προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους αντιλαϊκούς στόχους τους, προέβη χτες η κυβέρνηση. Επιλέγοντας μια στιγμή που δημιουργεί εύλογους συνειρμούς και στο φόντο της πλήρους εμπλοκής των ξένων μυστικών υπηρεσιών στις υποθέσεις τρομοκρατίας - και όχι μόνο - στη χώρα μας, η κυβέρνηση προωθεί για κύρωση στη Βουλή διεθνή σύμβαση, που τιτλοφορείται «...για την καταστολή τρομοκρατικών επιθέσεων». Τα ερωτήματα που προκαλούνται για τις κυβερνητικές στοχεύσεις όχι μόνον είναι πέρα για πέρα φυσιολογικά, αλλά εγείρονται και μια σειρά από υποψίες αφού το εν λόγω κείμενο δεν είναι κάποιο καινούριο πόνημα, αλλά υπογράφτηκε στη Ν. Υόρκη το Γενάρη του... 1998. Πολύ περισσότερο αφού αφορά σε θέματα ανθρώπινων δικαιωμάτων και με βάση το Σύνταγμα δεν είναι δυνατόν να συζητηθεί τους επόμενους μήνες στα Τμήματα Διακοπών της Βουλής. Να σημειώσουμε ότι η συγκεκριμένη σύμβαση, που υπογράφτηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, αφορά στις «τρομοκρατικές επιθέσεις με εκρηκτικούς μηχανισμούς», ενώ κάθε άλλο παρά αγγίζει θέματα κρατικής τρομοκρατίας.

Σύμφωνα με όσα προβλέπει η σύμβαση:

• Ως αντικείμενο τρομοκρατικών επιθέσεων ορίζονται κάθε μορφής κρατικές εγκαταστάσεις, ακόμα και οι στρατιωτικές, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική» η δράση απελευθερωτικών κινημάτων ακόμη και όταν πλήττουν αποκλειστικά στρατιωτικούς στόχους. Από τις ίδιες διατάξεις όμως εξαιρείται η δράση κρατικών ενόπλων δυνάμεων και «νομιμοποιείται» η κρατική τρομοκρατία.
• Ως τρομοκρατική ενέργεια ορίζεται όχι μόνον η πράξη αλλά και η πρόθεση ή προπαρασκευή της πράξης. Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητη η τέλεσή της για το χαρακτηρισμό ενός αδικήματος ως «τρομοκρατικού».
• Διευρύνονται οι δυνατότητες δίωξης «ενοχλητικών» κινημάτων ή οργανώσεων αφού μπορούν να χαρακτηρίζονται τρομοκρατικές ομάδες, οργανώσεις ή και κόμματα, που, κατά τους συντάκτες της σύμβασης, «ενθαρρύνουν, υποκινούν, οργανώνουν, χρηματοδοτούν» αδικήματα που χαρακτηρίζονται τρομοκρατικά.

Παράλληλα, καταργούνται με βάση τη σύμβαση οι διατάξεις ειδικής μεταχείρισης πολιτικών αδικημάτων, ενώ, παράλληλα, ορίζεται ότι μια χώρα έχει το δικαίωμα να δικάσει στο έδαφός της κάποιον κατηγορούμενο ή ύποπτο εφόσον έχει τελέσει ή προπαρασκευάσει κάποια «τρομοκρατική πράξη» εναντίον της, εναντίον κτιρίου της, ή απαιτήσει κάτι από τη χώρα αυτή ή η πράξη αφορά σε αποφάσεις της εν λόγω χώρας. Διευρύνονται οι δυνατότητες έκδοσης κατηγορουμένων ή υπόπτων τρομοκρατίας ακόμη και στις χώρες που δεν έχουν υπογράψει σχετικές διακρατικές συμβάσεις, ενώ μπορούν να γίνονται μεταφορές κρατουμένων προκειμένου να ανακριθούν σε άλλη χώρα και να χρησιμεύσουν σε «αντιτρομοκρατικές» έρευνες.

Τέλος, παρέχεται η δυνατότητα επέκτασης του χρόνου κράτησης ενός υπόπτου για τρομοκρατική ενέργεια ακόμα κι αν δεν απαγγελθεί η ανάλογη κατηγορία.