Κολοβοί

οι μιστοί, κλεμμένοι,

βιοπάλη μου

καημένη

κι η ακρίβεια

η μαύρη όι

και τα λίγα αυτά

σου τρώει!

* * *

Οσο φεύγουνε

οι χρόνοι

η ληστεία

όλο φουντώνει,

κάθε φέτος

από πέρσι

πιο βαθιά μπαίνει

το «φέσι».

* * *

Ολα πια

στα 'χουν αρπάξει

όσοι άλλα

σου είχαν τάξει

και πού είσαι,

κόσμε, ακόμα

θα σε κάνουν

σκόνη, χώμα!

* * *

Τι, λοιπόν

κάθεσαι έτσι

να σε τρων

στα ίσια οι λέτσοι,

ποταμός

και άγριο κύμα

γίνε κόσμε

που 'σαι θύμα!