Θα μπορούσε κάποιος να το ξεπεράσει. Να πει ότι η ΓΣΕΕ μάς έχει συνηθίσει σε κάτι τέτοια, μια τυπική ανακοίνωση και τέλειωσε γι' αυτήν το ζήτημα. Να διπλώσει την ανακοίνωση και να την πετάξει στο καλάθι των αχρήστων αν: Αν το ζήτημα δεν ήταν τόσο σοβαρό, αν δύο εργάτες της ΔΕΗ δε χαροπάλευαν μέχρι αυτή τη στιγμή και αν άλλοι έξι δεν είχαν τραυματιστεί σοβαρά.

Αλλά επειδή υπάρχουν όλα αυτά τα τραγικά «αν», δε θα τους κάνουμε τη χάρη να τους αγνοήσουμε. Ιδού «δείγμα γραφής» της ανώτατης συνδικαλιστικής οργάνωσης: «Πρέπει επιτέλους να υπάρξει άμεση και ουσιαστική παρέμβαση για να σταματήσουν να προκαλούνται τόσα πολλά και σοβαρά εργατικά ατυχήματα...». Να «υπάρξει παρέμβαση», αλλά από ποιον, κύριοι της πλειοψηφίας; Ποιος ευθύνεται για τις συνθήκες εργασίας και λειτουργίας των κρεματορίων, που ονομάζονται «χώροι εργασίας»; Ποιος λοιπόν θα κάνει την «παρέμβαση», μήπως ο Αγιος Πέτρος; Κι όμως, σε μισή σελίδα ανακοίνωση: Κουβέντα για την εργοδοσία, που τυγχάνει να είναι το ίδιο το δημόσιο. Κουβέντα για τις ευθύνες της κυβέρνησης. Λέξη για την εντατικοποίηση της εργασίας. Είκοσι ολόκληρες ώρες εργάζονταν οι άτυχοι εργάτες πριν η λάβα, σε θερμοκρασία 300 βαθμών, τους κατακάψει.

Μάλιστα, στα μουλωχτά πετάτε και το φαρμάκι σας, μετακυλώντας τις ευθύνες στους ίδιους τους εργαζόμενους. Υποστηρίζετε, λέτε, τις «συστάσεις (της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ) προς τους ίδιους τους εργαζόμενους, να αρνούνται να αναλάβουν εργασία, όταν διαπιστώνουν παραλείψεις στην εφαρμογή μέτρων υγιεινής και ασφάλειας». Εκ του ασφαλούς μπορεί ορισμένοι να το παίζουν και προστάτες. Δε μας λένε όμως τι μοίρα περιμένει τον εργαζόμενο που θα αρνηθεί να εργαστεί; Και επιτέλους, επειδή από λόγια παρηγοριάς οι εργαζόμενοι μπούχτισαν, ας μας πει η πλειοψηφία, έστω μία φορά, έστω σε ένα εργοστάσιο, αν με δική της παρέμβαση απαίτησε να σταματήσει η παραγωγή για λόγους ασφαλείας.