Ηταν σαν σήμερα, δύο χρόνια πριν, 24 Σεπτέμβρη του 2000, που αυτός έχασε τη μάχη με το θάνατο. Κι εμείς έναν πολύτιμο σύντροφο. Αυτόν, που ξεγέλαγε ως και το θάνατο, καιρό πριν, αντιμετωπίζοντας τον πόνο σαν «μια κούραση στη μέση», έλεγε, δήθεν, από το τρέξιμο. Οχι πως δεν έτρεχε. Τόσο που ως και την ύστατη ώρα έκλεινε εκκρεμότητες. Πρόλαβε ως και την εισήγηση για την ημερίδα της «Συμπαράταξης» για την πολεοδομία να τελειώσει. Τακτοποίησε και τα της πολιτικής κήδευσής του... Κι έφυγε αφήνοντας χρεώσεις καθηκόντων για έναν αγώνα που συνεχίζεται.