Με γενικές και αόριστες υποσχέσεις αντιμετώπισε στη Βουλή ο υφυπουργός Παιδείας Ν. Γκεσούλης τα αιτήματα εργαζομένων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για ένταξή τους στο μόνιμο προσωπικό του Ιδρύματος. Πρόκειται για 400 εργαζόμενους που δούλευαν σε διάφορους εργολήπτες και οι οποίοι για 15 χρόνια καλύπτουν πλέον πάγιες και διαρκείς ανάγκες, απασχολούμενοι από φύλακες μέχρι και τηλεφωνητές.

Το αίτημά τους έφερε στη Βουλή με Επίκαιρη Ερώτηση ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Χουρμουζιάδης, αλλά ο αρμόδιος υφυπουργός, επικαλούμενος διάφορες νομικές ρυθμίσεις, είπε ότι είναι δύσκολη η αντιμετώπιση του προβλήματος. Συγκεκριμένα αν και αναγνώρισε ότι οι εργαζόμενοι αυτοί παρήγαγαν έργο σε κρίσιμους τομείς του Πανεπιστημίου, είπε ότι δεν είναι εύκολη η τακτοποίησή τους γιατί η σχέση εργασίας τους είναι με ιδιώτες εργολάβους και το νέο Σύνταγμα απαγορεύει τη μονιμοποίηση των εκτάκτων. Το μόνο που άφησε ανοιχτό είναι σε συνεννόηση με το υπουργείο Εσωτερικών να εξεταστεί το ενδεχόμενο να πριμοδοτηθεί η προϋπηρεσία τους σε ενδεχόμενο διαγωνισμό για πρόσληψη στο δημόσιο.

Ο Γ. Χουρμουζιάδης είπε ότι ο χαρακτήρας του προβλήματος είναι κοινωνικός και αφορά εκατοντάδες εργαζόμενους, οι οποίοι μετά από 15ετή ομηρία αγωνίζονται για το δίκαιο αίτημά τους. Τόνισε δε ότι όλα αυτά τα χρόνια κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και είναι χαρακτηριστικό ότι με την αποχή τους δε λειτουργεί πλέον το Πανεπιστήμιο. Ο βουλευτής του ΚΚΕ έθεσε και το σοβαρό θέμα των εργολάβων που παίρνουν δουλιές του Πανεπιστημίου και μάλιστα διαχειρίζονται για διάφορες υπηρεσίες 2-3 δισ. δρχ. το χρόνο.

Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, παρά την εισαγγελική παρέμβαση που παρήγγειλε ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Ευάγγελος Ζαχαρής σε εισαγγελέα ποινικής δίωξης, για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για να διακριβωθεί αν η κατάληψη του κτιρίου Διοίκησης του ΑΠΘ είναι σύννομη ή όχι και αν κατ' αυτή έχουν τελεστεί αξιόποινες πράξεις.

Στο μεταξύ, ερωτηματικά δημιουργούνται και από την αναδίπλωση του Πρυτανικού Συμβουλίου του ΑΠΘ που εκδηλώθηκε μετά την επίσκεψη του υπουργού Παιδείας. Στην επιστολή που έστειλε προς τους εργαζόμενους, ενώ αναγνωρίζει ότι «η ικανοποίηση των αιτημάτων τους, θα αποβεί προς όφελος και του ΑΠΘ», στη συνέχεια μιλά για «εγγυήσεις που παρασχέθηκαν από τα αρμόδια υπουργεία για την επίλυση του προβλήματος» και άρνηση των εργαζομένων να τις αποδεχτούν. Και επισημαίνει ότι οι εργαζόμενοι φέρουν την ευθύνη για τα όποια προβλήματα δημιουργήθηκαν και συνεχίζουν να δημιουργούνται.

Ποιες εγγυήσεις, αλήθεια, ανακάλυψε ξαφνικά η Πρυτανεία; Την πρόταση του γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών να βολευτούν οι 50 από τους 600 με φωτογραφικές διατάξεις;

Την πρακτική παραπομπής του θέματος από υπουργείο σε υπουργείο και την επιδιωκόμενη διάσπαση των εργαζομένων, με στόχο τη συνέχιση του ίδιου του παράνομου καθεστώτος της εργολαβίας;