Τα παραπάνω δεν τα σημειώνουμε, μόνον ή κυρίως, για να δώσουμε μια περισσότερο ολοκληρωμένη εξήγηση της πολιτικής της βρετανικής κυβέρνησης. Τα σημειώνουμε, κυρίως, γιατί οι τάσεις αυτές δεν αποτελούν μια βρετανική «ιδιομορφία», αλλά χαρακτηρίζουν τις γενικότερες εξελίξεις στον καπιταλιστικό κόσμο. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα στη Μεγάλη Βρετανία ή στις ΗΠΑ αποτελούν ουσιαστικά τα προμηνύματα των όσων θα επακολουθήσουν στις άλλες καπιταλιστικές χώρες. Και θα επακολουθήσουν, με τον έναν ή άλλο τρόπο και με τη μια ή την άλλη μορφή, είτε κυβερνούν οι λεγόμενες συντηρητικές κυβερνήσεις, είτε οι σοσιαλδημοκράτες, τύπου ΠΑΣΟΚ, ή οι όποιες κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές δυνάμεις. Αλλωστε και ο Τ. Μπλερ αποδείχτηκε ένας άξιος συνεχιστής και διάδοχος της Θάτσερ και του Μέιτζορ.

Η πορεία αυτή είναι αναπόφευκτη, σε οποιαδήποτε χώρα κυριαρχούνται οι εξελίξεις από τις λεγόμενες δυνάμεις της αγοράς, δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο και τους παρατρεχάμενούς του. Και ο μόνος αποτελεσματικός και ουσιαστικός δρόμος αντιμετώπισης των ζοφερών αυτών προοπτικών είναι η ανάδειξη του ενωμένου και οργανωμένου λαού στο προσκήνιο των εξελίξεων. Η ανάδειξη του Λαϊκού Μετώπου σε κυρίαρχη δύναμη της κοινωνίας, που βάζει τη δική της σφραγίδα στις εξελίξεις, βάζοντας στην άκρη τις ανθρωποβόρες δυνάμεις του κεφαλαίου και τους κάθε λογής υπηρέτες τους.