Η φωνή, από την άλλη άκρη του σύρματος, ήταν του φίλου μου του Γιώργου. «Καλημέρα, σύντροφε! Την Κυριακή έχουμε τις εκλογές. Θέλω να μου κάνεις μια χάρη. Να μου παραχωρήσεις σήμερα το "μικρόφωνο", δηλαδή τη στήλη σου, αυτού στα "Διακριτικά" του "Ριζοσπάστη", να πω κι εγώ δυο λόγια, έτσι "σπιτίσια", στους Ελληνες ψηφοφόρους. Και δεν πρόκειται να απευθυνθώ σε αυτά τα πρασινοφρουράκια του Σημίτη, ούτε στα άλλα, τα ΝουΔουλάκια και τα ΝουΔουφουκάκια του "Μπούλη" (αυτά δεν αλλάζουν με τίποτα), αλλά στους απλούς Ελληνες ψηφοφόρους, στον πολύ λαό. Σ' αυτούς, που κάθε φορά τους ξεγελάνε με κόλπα και ταχυδακτυλουργίες οι δυο μεγάλοι κοκορομάχοι, και τους παίρνουν την ψήφο τους, πότε ο ένας και πότε ο άλλος, για να διαιωνίζουν την αντιλαϊκή εξουσία τους».

«

Λοιπόν, άκου: Βρε, χαϊβάνια, θα τους πω (και μην το πάρεις επί κακού αυτό το "χαϊβάνια", χαϊβάνι θα πει, άνθρωπος αγνός και απονήρευτος, που τον εξαπατούν και τον εκμεταλλεύονται οι διάφοροι επιτήδειοι, για να κάνουν τη δουλιά τους). Βρε, χαϊβάνια, τι ψηφίζετε κάθε φορά, όλα αυτά τα χρόνια; Ποιον ψηφίζετε; Αυτούς, που τους έχουμε στο σβέρκο μας μια ζωή; Που κόλλησαν στο πετσί μας σαν τα τσιμπούρια, και μας ρουφάνε το αίμα; Ποιος σου παίρνει, βρε ταλαίπωρε, την μπουκιά απ' το στόμα σου, και αφήνει τα παιδιά σου νηστικά και αγράμματα; Ο καπιταλισμός σού την παίρνει. Αυτή η αχόρταγη πλουτοκρατία. Και αυτοί οι λωποδύτες που σου κλέβουν την ψήφο και σε κυβερνούν, τάχα με τη θέλησή σου, τσιράκια και υπηρέτες αυτής της πλουτοκρατίας είναι. Οταν ψηφίζεις αυτούς, είναι σα να δίνεις εσύ, με τα ίδια σου τα χέρια, το βούρδουλα στα αφεντικά, για να σε δέρνουν με τη συγκατάθεσή σου... Σε τι θα ωφεληθείς εσύ, αν κερδίσει, για παράδειγμα, την υπερνομαρχία Αθήνας-Πειραιά η Φώφη ή ο Τζαννετάκος ή αν θα βγει δήμαρχος στην Αθήνα ο Παπουτσής ή η Ντόρα; Γιατί ανέχεσαι να παίζουν αιωνίως στην πλάτη σου αυτό το πρόστυχο μπιλιάρδο οι δυο "μεγάλοι μονομάχοι" του δικομματισμού, και δεν αποφασίζεις να πιάσεις κάποτε το ραβδί με τα δυο σου χέρια, και να τους πεις: Οξω, ρε π... απ' την παράγκα μου;

Λοιπόν, εξαπατημένε και χιλιοπροδομένε Ελληνα ψηφοφόρε, θα του πω στο τέλος. Βάλε αυτή τη φορά το δάχτυλο στο μελίγγι σου, και σκέψου. Ψήφισε και μια φορά για τον εαυτό σου. Για τα παιδιά σου και για το δικό σου το κονάκι, που κοντεύουν να σου το κλείσουν - αν δε σου το έχουν κλείσει ακόμα. Μαύρισέ τους! Κάν' τους πιο μαύρους και απ' τον πάτο του τηγανιού. Ψήφισε, αυτή τη φορά, τους αγωνιστές υποψήφιους. Αυτούς που σου προτείνει το τιμημένο ΚουΚουΕ και οι άλλες, πραγματικά προοδευτικές, δυνάμεις και προσωπικότητες. Αυτούς που δε θα σε εξαπατήσουν. Που θα τιμήσουν την ψήφο σου, και θα αγωνιστούν για τα δικά σου συμφέροντα, για την οικογένειά σου και για ολόκληρη την πατρίδα μας».

Πειστικά και ακαταμάχητα τα επιχειρήματά σου, σύντροφε Γιώργο. Εγώ, δεν έχω παρά να συμφωνήσω και να προσυπογράψω.