Αποκαλυπτική της σκόπιμης κυβερνητικής διγλωσσίας σχετικά με τον επικείμενο πόλεμο εναντίον του Ιράκ, εκτιμά τη χτεσινή τοποθέτηση του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Στην ανακοίνωσή του σημειώνει:

«Η σημερινή τοποθέτηση του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας για τον πόλεμο κατά του Ιράκ είναι αποκαλυπτική της σκόπιμης διγλωσσίας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Από τη μια μεριά εμφανίζεται ότι δε θέλει τον πόλεμο, από την άλλη όμως αφήνει περιθώρια για τη δικαιολόγηση του πολέμου όταν αυτός εξαπολυθεί!

Το κύριο και βασικό είναι ότι η Ελλάδα έχει δώσει τη συγκατάθεσή της εδώ και καιρό λέγοντας το απόλυτο ΝΑΙ στο αίτημα των ΗΠΑ να αποτελέσει η Ελλάδα σημαντική πολεμική βάση κατά του ιρακινού λαού, πράγμα που και τυπικά ακυρώνει τις φραστικές τοποθετήσεις της για "ειρηνική διευθέτηση". Εχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της στις αποφάσεις του ΝΑΤΟ στην Πράγα που δίνουν νομιμότητα στην παρανομία των ΗΠΑ.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν καταγράφεται φιλειρηνική ακολουθώντας την πολιτική της Γερμανίας και της Γαλλίας, που διαφωνούν στον τρόπο επιβολής λύσης στο Ιράκ και όχι στον σκοπό που υπηρετεί ο πόλεμος αυτός.

Φιλειρηνική και αντιπολεμική είναι η θέση που αρνείται τα προσχήματα του πολέμου και το δικαίωμα των ιμπεριαλιστών να επεμβαίνουν σε μια χώρα, να επιβάλλουν σε ένα λαό πώς θα ζει και τι θα αποφασίζει. Που δεν αναζητεί άλλοθι στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Αν θέλει η ελληνική κυβέρνηση να δώσει αποδείξεις για τη φιλειρηνική της στάση, δεν έχει παρά να ανακαλέσει τη φρεγάδα που έχει διαθέσει στις ΗΠΑ για τον ιρακινό πόλεμο, να πάρει πίσω ό,τι διευκολύνσεις υποσχέθηκε ως τώρα. Να μη καμουφλάρει τη θέση της πίσω από τον τίτλο της ευρωπαϊκής προεδρίας, ως ο δήθεν διαιτητής των διαφορών που εκδηλώνονται στους κόλπους της ΕΕ απέναντι στον πόλεμο, μετά την ανακοίνωση των 8 της ΕΕ.

Οι εξελίξεις και με αφορμή το ιρακινό ζήτημα επιβεβαιώνουν τη θέση του ΚΚΕ ότι η ΕΕ είναι συμμαχία συμφερόντων σε βάρος των λαών, με βασικό χαρακτηριστικό τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις, την ανισομετρία, τις σχέσεις εξάρτησης και ανισοτιμίας, αλλά με ενιαία οικονομική, πολιτική, στρατιωτική στρατηγική κατά των λαών και των δικαιωμάτων τους».