Αύγουστος είναι. Και ο ήλιος ανηλεής, φονικός, φλογερός πυρπολεί ό,τι βρει μπροστά του. Μόνον η Ελλη, είναι προστατευμένη από την καταστροφική του μανία, έτσι όπως είναι κλειδαμπαρωμένη, με τα παντζούρια κατεβασμένα, μέσα στο άνετο σπίτι της. Στη φυλακή της. Για κάποιον λόγο, τον οποίον ο αναγνώστης θα μάθει από τις πρώτες σελίδες, η γυναίκα αυτή που μετατρέπει το χώρο της σε «αρχηγείο» περιμένοντας νέα από τον άνδρα της, ο οποίος έχει πάει σε επικίνδυνη οικογενειακή αποστολή, για να βρει άκρη σχετικά με την εξαφάνιση του γιου τους. Η Ελλη απομονώνεται από τον έξω κόσμο και καταφέρνει να αποφύγει ανεπιθύμητες επισκέψεις και συνδιαλέξεις. Δεν ανοίγει την πόρτα της σε κανέναν και δεν απαντά στο τηλέφωνο που συνεχώς κουδουνίζει, παρά μόνον όταν ακούσει το συνθηματικό κουδούνισμα, που με τον άνδρα της έχει συμφωνήσει. Ολους και όλα τα αποφεύγει εκτός από τη μνήμη. Η Ελλη ξαφνικά μνημορραγεί. Μέσα στο νου της, σαν νερά ορμητικού ποταμού, ξεχύνεται με ταχύτητα όλη της η ζωή της. Με μια αφοπλιστική και εκπληκτική ειλικρίνεια που πραγματικά ξαφνιάζει, με λεπτό και ανεξάντλητο χιούμορ, με γλώσσα ανεπιτήδευτη και ρέουσα, η Τατιάνα Αβέρωφ αφηγείται την ιστορία της ηρωίδας της, της Ελλης, που ζει εντελώς διαφορετικά τις καυτές μέρες του Αυγούστου, κατορθώνοντας να μην επιτρέψει στον αναγνώστη να χάσει τον ενδιαφέρον του, κεντρίζει το θυμικό του, και κάνοντας το δάκρυ να διαδέχεται το γέλιο, και την αυτογνωσία να παίρνει τη θέση της νοσταλγίας. Εν ολίγοις, ο «Αύγουστος» είναι πολύ δυνατό μυθιστόρημα. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κέδρος».