ΣΧΕΔΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ: «Οι Αμερικανοί Συντηρητικοί είχαν αρχίσει εδώ και μία δεκαετία να κάνουν σχέδια για την αναδιάταξη του κόσμου, τόσο φανταστικά που ο "Πόλεμος των Αστρων" ωχριά μπροστά τους. Το 1992 ο Ντικ Τσένι υπουργός Αμύνης και οι βοηθοί του Πολ Γούλφοβιτς και Σκούτερ Λίμπι είχαν συντάξει ένα έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο η Αμερική θα έπρεπε να αφήσει τις τυπικές συμμαχίες και να ρίξει το στρατιωτικό της βάρος στο να εμποδίσει την εμφάνιση οποιουδήποτε "ενδεχόμενου μελλοντικού παγκόσμιου ανταγωνιστή"- καθώς και να αποκλείσει την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων... Το 1996 ο Ρίτσαρντ Περλ, νυν σύμβουλος του Πενταγώνου, και ο Ντάγκλας Φέιθ, νυν σύμβουλος του Ράμσφελντ, βοήθησαν στη σύνταξη μιας έκθεσης που εξηγούσε πως το Ισραήλ θα μπορούσε να ξεπεράσει τα προβλήματά του με τους Παλαιστινίους, αν άλλαζαν οι "ισορροπίες δυνάμεων" στη Μέση Ανατολή και αντικαθίστατο ο Σαντάμ Χουσεΐν. Τα γεράκια βρήκαν τη μεγάλη ευκαιρία τους μετά την 11η Σεπτεμβρίου...» («ΝΙΟΥ ΓΙΟΡΚ ΤΑΪΜΣ» - «ΒΗΜΑ»).

ΜΕ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ...«Εχει, όντως, κανείς την αίσθηση ότι το κυβερνητικό επιτελείο της Ουάσιγκτον, παρασυρόμενο από γεωπολιτικές εκτιμήσεις εν θερμώ και προτάσσοντας τη σημασία της υπεροπλίας έναντι της αναζήτησης κοινής πολιτισμικής γραμμής, ξεχνά πως βασική προϋπόθεση μιας επιτυχούς πλανητικής ηγεσίας δεν είναι μόνον η στρατιωτική ικανότητα, αλλά η δυνατότητα διαμόρφωσης ευρείας συναίνεσης. Δεν είναι μόνον η ισοπεδωτική δύναμη των μεγατόνων εκρηκτικής ισχύος, αλλά η δημιουργική επιβολή αρχών και αξιών, που πολλαπλασιάζουν τους εκούσιους συμμάχους...H αμερικανική κυβέρνηση πρέπει να θυμηθεί ότι η συναίνεση είναι βασική προϋπόθεση επιβολής της pax americana, αλλά και να συνειδητοποιήσει ότι το επιβαλλόμενο πρέπει να είναι pax - και όχι συνεχής πόλεμος κατά πάντων. H σημερινή στάση απειλεί να προκαλέσει ένα μικρό πολιτιστικό ρήγμα, που δεν αποκλείεται να εξελιχθεί σε βαθύ τραύμα για τον κόσμο των δυτικών αξιών» (Από το άρθρο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ»).