Αμέτρητοι άταφοι...«Η μεγαλύτερη συμφορά αυτού του πολέμου αποκαλύφθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο. Πολλοί, σε ορισμένες περιπτώσεις ομαδικοί, τάφοι ανοίχτηκαν στα... προαύλια νοσοκομείων της Βαγδάτης, για να ταφούν αμέτρητοι - εδώ και πολλές μέρες άταφοι - άμαχοι! Η συμφορά για τον ιρακινό λαό είναι ακόμα μεγαλύτερη απ' ό,τι αρχικώς φαινόταν και είναι διπλή. Πρώτον, γιατί υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες για τους χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες αυτού του πολέμου. Και δεύτερον, γιατί για τους άμαχους νεκρούς ουδείς μπορεί να πληροφορήσει τους οικείους τους σε ποιο πρόχειρο τάφο, λίγα μέτρα από τα δωμάτια των ασθενών και των τραυματιών των νοσοκομείων, βρίσκεται ο δικός τους αδικοχαμένος. Το έγκλημα, για το οποίο ώρα με την ώρα αποκαλύπτονται όλο και περισσότερα στοιχεία αφορά πλέον αναρίθμητους άμαχους, άνδρες, γυναίκες, γέρους, παιδιά που έχασαν τη ζωή τους, που έμειναν άταφοι μέρες μέχρι που άρχισαν - όπως συνέβη βορείως της Βαγδάτης - να τους τρώνε τα σκυλιά...» (Γιάννης Διακογιάννης - Βαγδάτη - ΝΕΑ)

Συνεργοί...«Ας πάρουμε για παράδειγμα τον βομβαρδισμό της συνοικίας Μανσούρ, στη Βαγδάτη, όπου σκοτώθηκαν τουλάχιστον 14 αθώοι άνθρωποι. Οι στρατοί των Αγγλο-Αμερικανών - η «συμμαχία», όπως επιμένει να την αποκαλεί το ΒΒC, αντί να τους λέει εισβολείς - ισχυρίστηκαν ότι νόμιζαν πως θα έβρισκαν εκεί τον Σαντάμ και τους γιους του. Θα περίμενε κανείς από τη διεθνή υπηρεσία του ΒΒC να αναρωτηθεί την επόμενη ημέρα μήπως αυτός ο βομβαρδισμός αμάχων ήταν μια ανήθικη πράξη. Γιατί άραγε δεν μπορούμε να συμμορφωθούμε προς τους κανόνες του πολέμου στους οποίους καλούμε άλλους να συμμορφωθούν; Γιατί εμείς οι δημοσιογράφοι, ξανά και ξανά, σε κάθε πόλεμο, γινόμαστε συνεργοί σε αυτή την ανηθικότητα, μετατρέποντας μιαν ανελέητη, βάναυση και ανήθικη πράξη σε «ευαίσθητο υλικό»;» (Ρόμπερτ Φισκ - Βαγδάτη -ΙΝΤΙΠΕΝΤΕΝΤ - ΝΕΑ)