Το αυξανόμενο αυτό «ενδιαφέρον», που «μεταφράζεται» σε ωμές επεμβάσεις στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα, εξηγείται εύκολα, αν αναλογιστεί κανείς τον εντεινόμενο ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ...
Το «ενδιαφέρον» αυτό, που «μεταφράζεται» σε ωμές επεμβάσεις στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα, εξηγείται εύκολα, αν αναλογιστεί κανείς τον εντεινόμενο ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ και το συσχετισμό δύναμης που θέλουν να διαμορφωθεί οι δύο πόλοι του ιμπεριαλισμού όχι μόνο σε πλανητικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι Αμερικανοί δεν έχουν κρύψει -κάθε άλλο- την επιδίωξή τους να «κοντύνουν» την ΕΕ και να υπονομεύσουν κάθε κίνησή της που θα οδηγούσε σε μια (πολιτικοστρατιωτική κυρίως) «αυτονόμησή» της, όπως ο υπό συγκρότηση Ευρωστρατός. Ηταν ο ίδιος ο Κόλιν Πάουελ, που απαντώντας στην πρόσφατη κίνηση των «τεσσάρων» απέδωσε ιδιαίτερη σημασία στο ότι «είναι μόνον τέσσερα από τα πολλά έθνη τα οποία θα μπορούσαν να είχαν μετάσχει»...
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εγχώρια άρχουσα τάξη θα υποχρεωθεί να βγει από τη θέση της «επιτήδειας ουδετερότητας» και να πάρει θέση μεταξύ του αμερικανικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Ο χρόνος θα εξαρτηθεί από το πότε θα επέλθει το «ρήγμα» μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ. Ηδη, πάντως, ηγετικά στελέχη μέσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και έχουν σπεύσει να πάρουν «θέσεις»... Ο λαός όχι μόνο να μη «διχαστεί», αλλά και να περάσει στην αντεπίθεση.