Μια ιστορία που επιβεβαιώνει, με τον πιο απόλυτο τρόπο, την τακτική της ελληνικής κυβέρνησης (τακτική ολόκληρης της Ευρώπης πλέον) να μειώσει σε μηδενικά νούμερα το ποσοστό χορήγησης πολιτικού ασύλου, είναι η ιστορία του 23χρονου Κούρδου Μπαρίς Γκουρκόζ.

Ο Μπαρίς ήρθε στην Ελλάδα πριν από τρία χρόνια. Σχεδόν αμέσως κατέθεσε αίτηση χορήγησης ασύλου στις αρμόδιες αρχές, περιγράφοντας την ιστορία του κι επιβεβαιώνοντάς τη, με όποιον τρόπο μπορούσε: Στα 16 του χρόνια (!) ο Μπαρίς συλλαμβάνεται απ' τις τουρκικές αρχές κι οδηγείται, λόγω της πολιτικής δράσης που ήδη είχε αναπτύξει, στις φυλακές «Μπούτζα» της Σμύρνης. Παραμένει στις φυλακές δύο χρόνια και λαμβάνει μέρος στην πρώτη μεγάλη απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, το 1996. Απεργός πείνας για 45 ολόκληρες μέρες, δέχεται εξευτελιστικές μεθόδους βασανισμού. Αποφυλακίζεται, συνεχίζει να ζει για δύο χρόνια υπό καθεστώς ασφυκτικής παρακολούθησης και κατορθώνει τελικά να «δραπετεύσει» προς τη χώρα μας, φτάνοντας στον καταυλισμό του Λαυρίου και στους συντρόφους του.

Η ιστορία δεν έπεισε τις αρμόδιες ελληνικές αρχές, οι οποίες «φιλοτιμήθηκαν» μετά από ενάμιση χρόνο να του απαντήσουν πως «τα σχετικά έγγραφα δεν επιβεβαιώνουν τον ορισμό του πολιτικού πρόσφυγα». Ο Μπαρίς ξαναπροσπαθεί, ξανακαταθέτει αίτηση ασύλου η οποία, πρόσφατα, απορρίφθηκε. Αυτή τη φορά η άρνηση συνοδεύτηκε κι από τελεσίγραφο: «Μέσα σε τρεις μήνες πρέπει να εγκαταλείψεις τη χώρα»...

Ο 23χρονος βρίσκεται σήμερα σε απόγνωση. Ο δρόμος της επιστροφής είναι ερμητικά κλειστός. «Επιστροφή στην Τουρκία, για μένα σημαίνει βέβαιη σύλληψη, φυλάκιση και βασανιστήρια», λέει στο «Ρ». Στην απόγνωσή του, και μη ξέροντας με ποιον άλλον τρόπο να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, έχει ξεκινήσει εδώ και τρεις ημέρες απεργία πείνας. Το ζήτημα είναι, πως ακόμα κι αυτή η κίνηση δύσκολα θα... λυγίσει το αποφασισμένο να καταργήσει το άσυλο κράτος.

Την ίδια ώρα, οι εμπειρογνώμονες της «Διεθνούς Αμνηστίας» που επέστρεψαν απ' το Αφγανιστάν, περιγράφουν τα δεινά των προσφύγων που έχουν εξαναγκαστεί - στην πλειοψηφία τους από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις - να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Παράλληλα, καταδικάζουν την απόφαση - «σταθμό» της βρετανικής κυβέρνησης να απελάσει τον περασμένο μήνα 33 Αφγανούς αιτούντες άσυλο, καθώς και τη στάση του Ιράν (όπου έχουν βρει καταφύγιο δύο εκατομμύρια Αφγανοί) να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ευρώπης και ήδη να έχει ξεκινήσει απελάσεις...

Η οργή για την κατάφωρη αυτή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των διεθνών συνθηκών γίνεται μεγαλύτερη, καθώς η υποκρισία από πλευράς Ευρώπης φαίνεται να περισσεύει. Γιατί παρότι ακολουθεί τις παραπάνω τακτικές σε σχέση με τους αιτούντες άσυλο Αφγανούς, προβλέπει - χωρίς αιδώ - ότι 4,3 εκατομμύρια Αφγανοί θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης κατά το ερχόμενο 12μηνο, λόγω ελλείψεων σε τροφές, λόγω λειψυδρίας, προβλημάτων πρόσβασης σε ορισμένες περιοχές, κακής υποδομής και έλλειψης αγοραστικής δύναμης!