1) Από τη στιγμή που θεωρείς τον κλέφτη «συνομιλητή», του αναγνωρίζεις, αντικειμενικά, κάποιου είδους «ιδιοκτησίας» στα κλεμμένα. 2) Η πρόταση για υλοποίηση περιοδικών (ή μόνιμων) εκθέσεων στο Βρετανικό Μουσείο, με σημαντικά αρχαία αντικείμενα από ελληνικά μουσεία ως αντάλλαγμα για την επιστροφή των Γλυπτών, θα σημάνει πολλούς κινδύνους για τα πρώτα. 3) Δε γίνεται καν λόγος για μόνιμη επιστροφή αλλά για «μακροχρόνιο δανεισμό», γεγονός που επίσης προσδίδει «άρωμα» ιδιοκτησίας στους Βρετανούς, αφού θα μπορούν πάντα να τα ζητήσουν πίσω. Τότε αναγκαστικά το ελληνικό κράτος θα ανοίξει το νομικό ζήτημα κάτι που η σημερινή κυβέρνηση δε θέλει. 4) Η «επιστροφή» των Γλυπτών δε θα γίνει πάνω στον Παρθενώνα, αλλά στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, το οποίο όμως καταστρέφει το σημαντικό αρχαιολογικό χώρο του Μακρυγιάννη για να κατασκευαστεί. Η «επιστροφή» σε ακόμη ένα μουσείο δεν προσδίδει καμία «συμβολικότητα» - για την οποία κόπτεται η κυβέρνηση - ενώ ακυρώνει στην πράξη το σχετικό διεθνές δίκαιο για την επιστροφή αντικειμένων της πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα και με το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών). 5) Το ΥΠΠΟ έφτασε στο σημείο να προτείνει στους Βρετανούς ότι η αίθουσα που θα στεγάσει τα Γλυπτά στο ΝΜΑ, θα είναι κάτι σαν «παράρτημα» του Βρετανικού Μουσείου!