Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ποτέ δε συμφώνησε με τις γνωστές αντιλήψεις σύνδεσης και καθορισμού των αυξήσεων σε μισθούς και μεροκάματα με την αύξηση της παραγωγικότητας και πολύ καλά κάνει. Μια και συχνά πυκνά, όμως, τόσο οι κυβερνώντες - όπως χτες ο Κ. Σημίτης - όσο και οι δικομματικοί τους εταίροι, αλλά και οι εκπρόσωποι της ολιγαρχίας, λένε και ξαναλένε τα σχετικά με την προαναφερόμενη σύνδεση, σημειώνουμε τα παρακάτω στοιχεία:

Η παραγωγικότητα στην Ελλάδα στη διάρκεια του 2002 αυξήθηκε κατά 4,1%, έναντι 2,8% των ΗΠΑ, 1,2% της ΕΕ και 1,1% της Ιαπωνίας. Επίσης, οι Ελληνες εργαζόμενοι εργάστηκαν την ίδια περίοδο κατά μέσον όρο 1.934 ώρες, ξεπερνώντας τις 1.825 των Αμερικανών και, βέβαια, τις ακόμη λιγότερες των εργαζομένων στην ΕΕ. Τα στοιχεία προέρχονται από την έρευνα του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας του ΟΗΕ, που γίνεται κάθε δύο χρόνια και αποδείχνουν - πέραν πάσης αμφισβήτησης - ότι η παραγωγικότητα στη χώρα μας αυξάνει και, μάλιστα, με αξιοσημείωτα ποσοστά. Χρειάζεται, άραγε, η παράθεση στοιχείων, για να αποδειχθεί ότι τα αποτελέσματα της αύξησης αυτής ωφέλησαν αποκλειστικά και μόνον την ακόμη μεγαλύτερη συσσώρευση κερδών από τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις; Δε νομίζουμε. Ολοι οι εργαζόμενοι γνωρίζουν - εξ ιδίας πείρας - ότι έγιναν φτωχότεροι στη διάρκεια της περασμένης χρονιάς.