Τετάρτη 3 Σεπτέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2003
Βαφτίζουν την πρόκληση «παροχή»

Στον αέρα η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, που προσπαθεί να παρουσιάσει τα ελάχιστα που δίνει στους «οικονομικά πολύ ασθενείς» ως ...κοινωνική πολιτική

Πολλά κόλπα και τεχνάσματα μετέρχεται η κυβέρνηση Σημίτη προκειμένου να αλλάξει την εντελώς αρνητική εικόνα, ν' αποφύγει την οργή και την αγανάκτηση που προκαλεί στα λαϊκά στρώματα η πολιτική της και οι συνέπειές της. Ετσι, ανεβοκατεβάζουν τα ποσά που αναφέρονται στο «κοινωνικό πακέτο» σαν τα μαρουλόφυλλα και από 800 εκατομμύρια ευρώ που το πρωτοεμφάνισαν πριν από έναν περίπου μήνα, χτες κατάφεραν να το ...τριπλασιάσουν. Ο πίνακας που αναφέρεται στην αποτίμηση των μέτρων μοιράστηκε χτες από την κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομίας. Εμφανίζει τα διάφορα κονδύλια του περιβόητου «κοινωνικού πακέτου», μέσω του οποίου οι κυβερνώντες επιχειρούν να δημιουργήσουν τις απαιτούμενες εντυπώσεις για να στήσουν το προεκλογικό σκηνικό εξαπάτησης των εργαζομένων. Ιδού κάποια πρώτα συμπεράσματα από την παράθεση των στοιχείων αυτών.

Πρώτο: Ο καθένας καταλαβαίνει ότι πίσω από νεφελώδεις και άνευ πρακτικής ουσίας έννοιες, όπως συνολικά κονδύλια και κόστη, δημιουργείται μια εικόνα που δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Ετσι, αν επιχειρήσει κανείς να «μοιράσει» τα 2,36 δισεκατομμύρια στους ...«δικαιούχους» του πίνακα, η έκπληξη θα είναι στα όρια του σοκ: Προκύπτει ότι κατά μέσο όρο ο κάθε δικαιούχος θα έχει όφελος περί τα 1.400 ευρώ, κάτι που οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι ...δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα.

Δεύτερο: Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι τα μέτρα της κυβέρνησης δεν πέφτουν σε «παρθένο έδαφος». Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι γυναίκες, οι ΕΒΕ της χώρας όλα τα τελευταία χρόνια αποτελούν τα θύματα μιας πολιτικής λιτότητας που με την πάροδο του χρόνου αποκτά όλο και πιο σκληρά και βάρβαρα χαρακτηριστικά. Οι χαμηλοί μισθοί, σε συνδυασμό με την ολοένα και περισσότερο αυξανόμενη ανεργία, με τις συνεχείς ανατιμήσεις και την ακρίβεια και τις διευρυνόμενες ιδιωτικές δαπάνες για Υγεία, Παιδεία κλπ., έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση τέτοια που η μέση εργατική οικογένεια δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει με 1 και 2 και 3 ευρώ αύξηση τη μέρα.

Τρίτο: Ορισμένα από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν και το αντίστοιχο κόστος που εμφανίζεται στον πίνακα είναι μέτρα που εδώ και καιρό είχε αναλάβει η κυβέρνηση την υποχρέωηση να θεσπίσει και αναφέρονται σε ομάδες του πληθυσμού που περιθωριοποιούνται λόγω των γενικότερων αναδιαρθρώσεων που συντελούνται στην ΕΕ. Είναι μέτρα που σε άλλες χώρες έχουν ήδη εισαχθεί, αλλά το κύριο δεν είναι αν θα δοθούν ενισχύσεις ή όχι σε ανθρώπους ή ομάδες ανθρώπων που ζουν μια καθημερινή κόλαση. Το ζήτημα είναι ότι η ύπαρξη και μόνο αυτών των ομάδων υποδηλώνει και αποδεικνύει την ξετσιπωσιά ΕΕ και κυβερνήσεων. Αυτών που ενώ στην πραγματικότητα με την πολιτική τους εξωθούν ολόκληρες κοινωνικές ομάδες στο οικονομικο-κοινωνικό περιθώριο, έρχονται στη συνέχεια και έναντι κάποιων ευρώ, αναλαμβάνουν το ρόλο του λυτρωτή... Σε αυτή την κατηγορία συγκαταλέγονται τα επιδόματα ή οι εξευτελιστικές ενισχύσεις προς τις οικογένειες με δύο γονείς ανέργους, τις μοναχικές μητέρες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, η εξισωτική αποζημίωση με βάση την περιοχή κατοικίας κ.ο.κ.

Τέταρτο: Η αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ και του ΕΚΑΣ κατά 30 ευρώ το μήνα είναι δύο από τις χειροπιαστές αποφάσεις της κυβέρνησης. Οταν όμως αναλογιστούμε ότι το 1 ευρώ αυτό τη μέρα έχει ήδη εξανεμιστεί και από τα αυξημένα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και από την ακρίβεια στην αγορά και από τη λειψή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που όλο και περισσότερο οι γέροντες πληρώνουν από την τσέπη τους, τότε γίνεται ολοφάνερο ότι μόνο κοροϊδία αποτελεί η διαφήμιση ενός τέτοιου μέτρου.

Πέμπτο: Η αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 10% ακούγεται ως καλό μέτρο, λένε από χτες κάποιοι άθλιοι που παίζουν με τις αγωνίες των άνεργων. Και είναι άθλιοι, γιατί αποσιωπούν ότι το επίδομα ανεργίας είναι σήμερα μόλις 11,32 ευρώ και ότι ακόμα και μετά την αύξηση που θα δοθεί θα είναι ελάχιστα πάνω από μισό μεροκάματο...

Εκτο: Η αύξηση της χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος που παρουσιάζεται δεν αποτελεί νέο ...«κοινωνικό μέτρο», αλλά προβλέπεται από τον αντιλαϊκό αντιασφαλιστικό προπέρσινο νόμο της κυβέρνησης.

Εβδομο: Η οικονομική ενίσχυση των φοιτητών που σπουδάζουν σε άλλη πόλη είναι ακόμα μια κοροϊδία. Μια κοροϊδία που επιτείνεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι συνοδεύεται και από προϋποθέσεις που δεν είναι ακόμα γνωστές σε κάποιες λεπτομέρειές τους. Οι γονείς που σπουδάζουν παιδιά σε άλλες πόλεις γνωρίζουν ότι η πολιτική απελευθέρωσης σε όλους τους τομείς αφ' ενός έχει εκτοξεύσει τα νοίκια σε απίθανα ύψη, αφ' ετέρου το ακριβό κόστος ζωής δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια.

Ογδοο: Η εξαγγελία για φτηνότερο πετρέλαιο προς τους αγρότες, όπως σημειώνεται και στο σχετικό ρεπορτάζ, χρήζει παραπέρα διευκρινίσεων. Ωστόσο, πάει πολύ να παρουσιάζει η κυβέρνηση ένα μέτρο που αποτελούσε χρόνια αίτημα των αγροτών ως αποτέλεσμα της δικής της «κοινωνικής πολιτικής». Αλλωστε, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι πετρέλαιο με τέτοιους, και με ακόμα μικρότερους ειδικούς φόρους, πληρώνουμε όλοι μας κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν αγοράζουμε το γνωστό «πετρέλαιο θέρμανσης».

Ενατο: Το μέτρο για τη μείωση των φόρων στις αγορές μοτοσικλετών και ΙΧ είναι και χειροπιαστό και έχει παραλήπτες. Είναι και από τα πλέον προκλητικά. Για να το καταλάβουμε, είναι αρκετό να σκεφτούμε ότι οι φόροι μειώνονται ελάχιστα (2-3%) στα «μικρά» αυτοκίνητα και 33% στα αυτοκίνητα που είναι πάνω από 2.000 κυβικά. Με δυο λόγια είναι ένα μέτρο που πάρθηκε κατ' επιταγή των εταιριών εισαγωγής και εμπορίας αυτοκινήτων, από το οποίο θα ωφεληθούν σχεδόν αποκλειστικά οι έχοντες και κατέχοντες, και μάλιστα πολλά...


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ