Με ενδιαφέρει ως πολίτη, όχι όμως ως συγγραφέα, απαντά ο γνωστός Aμερικανός συγγραφέας Φίλιπ Ροθ, στην ερώτηση αν έχει εκτιμηθεί η διάσταση αυτού που συνέβη στις 11 Σεπτέμβρη («Βήμα», 11 Σεπτέμβρη) και συνεχίζει: «Η 11η Σεπτεμβρίου δεν είναι κάτι που μπορώ να συλλάβω σε φανταστικό επίπεδο. Η μόνη ιστορία που βγάζω από αυτήν είναι το κιτς σε όλη του τη φρίκη. Οχι τη φρίκη αυτού που συνέβη, αλλά την παραμόρφωση αυτού που συνέβη. Αλλες πόλεις έχουν υποστεί χειρότερες καταστροφές και οι ίδιοι οι Αμερικανοί έχουν προκαλέσει καταστροφές στην ιστορία, ακόμη και όταν ήταν για καλούς σκοπούς - δεν είμαι ειρηνιστής. Πρέπει να κρατάμε την έννοια των αναλογιών. Αυτό που βλέπουμε μετά την 11η Σεπτεμβρίου είναι ένα όργιο εθνικού ναρκισσισμού κι ένα αδικαιολόγητο αίσθημα του προφανούς θύματος, πράγματα αποκρουστικά. Και δε σταματάει! Σήμερα ακόμη είναι δυνατόν να δεις ένα ματς του μπέιζμπολ που να μην ξεκινάει με τον εθνικό ύμνο και επικλήσεις στη μνήμη των "ηρώων μας". Σου 'ρχεται να πεις: Σταματήστε, φθάνει.

- Εχει ειπωθεί από πολλούς ότι η Αμερική έχασε την αθωότητά της...

- Ποια αθωότητα; Από το 1668 ως το 1865 αυτή η χώρα γνώρισε τη δουλεία. Υστερα, από το 1865 ως το 1995, μια κοινωνία έρμαιο βίαιων φυλετικών διακρίσεων. Δεν καταλαβαίνω για τι ακριβώς μιλάνε».