Στην κατάσχεση σπιτιού αξίας 50.000 ευρώ για οφειλή 97,39 ευρώ, την οποία μάλιστα ο οφειλέτης αγνοούσε, προχώρησε ο Δήμος Αθηναίων. Ακούγεται εξωφρενικό, αλλά πρόκειται - ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο - για καθημερινή πρακτική με θύματα χιλιάδες ανθρώπους. Που, είτε χωρίς να γνωρίζουν καν, είτε επειδή βρίσκονται σε αδυναμία να πληρώσουν μικρές ή μεγάλες οφειλές, ξαφνικά βρίσκονται αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο να τα χάσουν όλα. Και δεν είναι μόνο η εισπρακτική μανία που επιβάλλει τέτοιες διαδικασίες. Οι πολίτες πρέπει να εμπεδώνουν καθημερινά ότι, όπως και να 'χει, είναι έρμαια της εξουσίας του δημόσιου ή δημοτικού ταμείου και πρέπει να συμμορφώνονται πάση θυσία ή να προσφεύγουν στις πελατειακές σχέσεις με τα κέντρα εξουσίας, επιδιώκοντας «ρυθμίσεις»...

Ετσι, λοιπόν, ο Δήμος Αθηναίων προχωρά σε κατασχέσεις ακόμη και για αμελητέα ποσά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, βέβαια, δε γεμίζουν τα ταμεία του Δήμου, αλλά όσοι καλούνται να διεκπεραιώσουν τις διαδικασίες κατασχέσεων (δικηγόροι, δικαστικοί επιμελητές κλπ.).

Αντιμέτωπος με αναγκαστική κατάσχεση του σπιτιού του για το χρέος των 97,39 ευρώ βρέθηκε ο ιδιοκτήτης ενός μικρού καταστήματος 45 τετραγωνικών στην Ακαδημία Πλάτωνος. Το είχε ενοικιάσει σε κάποιον, ο οποίος, όταν ξενοίκιασε, άφησε απλήρωτο λογαριασμό της ΔΕΗ. Ετσι έμειναν απλήρωτα και τα τέλη φωτισμού και καθαριότητας προς το Δήμο Αθηναίων, που ανέρχονταν στο ποσό των 97,39 ευρώ. Λίγους μήνες αργότερα, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος και χωρίς να έχει υπάρξει κάποια άλλη ειδοποίηση από το δήμο, βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν δικαστικό επιμελητή (Γεώργιος Παπανικολάου, του Πρωτοδικείου Πειραιώς), μια «Εκθεση Αναγκαστικής Κατασχέσεως» και ένα μάρτυρα «για να συμπράξει κατά την επιβολήν της κατασχέσεως» ένα συνταξιούχο δικαστικό (Γεώργιος Παπανικολάου και αυτός αλλά του Πρωτοδικείου Αθήνας). Στην εύλογη απορία του πήρε την απάντηση ότι λόγος κατάσχεσης του σπιτιού του, στη διασταύρωση των οδών Πλάτωνος και Βασιλικών, το οποίο «κατά την ελευθέρα κρίσιν του μάρτυρος εκτιμήθηκε αντί ποσού 50.000 ευρώ» είναι η οφειλή των 97,39 ευρώ!

Φυσικά, η κατάσχεση δεν έγινε ποτέ, αφού ο ιδιοκτήτης του σπιτιού πήγε και πλήρωσε το ποσό των 97,39 ευρώ. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι απευθυνόμενος στη Διεύθυνση Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου, για την εξωφρενική αυτή ενέργεια, έλαβε την απάντηση πως «κατασχέσεις γίνονται ακόμα και για ένα ευρώ»...

Ο «Ρ» μίλησε με στελέχη της ίδιας Διεύθυνσης, τα οποία ισχυρίστηκαν ότι η Ταμειακή Υπηρεσία είναι υποχρεωμένη να προχωρεί σε τέτοιες πράξεις κατασχέσεως, γιατί αλλιώς θα κατηγορηθεί για ...«απεμπόληση δημοτικών εσόδων». Είπαν μάλιστα πως «τέτοιες πράξεις υπογράφονται κατά δεκάδες» σχεδόν καθημερινά.

Ομως, δεν είναι μόνο αυτό. Ο δήμος προκειμένου να εισπράξει το ποσό των 97,39 ευρώ, πλήρωσε δικαστικά έξοδα ύψους 70 ευρώ! Η πρακτική, σύμφωνα με την οποία «κατασχέσεις γίνονται ακόμη και για ένα ευρώ», φανερώνει ότι ο δήμος δεν ενδιαφέρεται αν θα χάσει. Αρκεί να περάσει το μήνυμα ότι όποιος χρωστάει, θα πληρώσει έτσι ή αλλιώς. Για να γεμίζουν τα ταμεία του από τα υπέρογκα δημοτικά τέλη και τους φόρους, αλλά και τις επιδρομές της Δημοτικής Αστυνομίας. Αυτό, βέβαια, αφορά το λαό. Γιατί οι μεγάλοι πάντα έχουν τρόπους να ξεπερνούν την ανάγκη «νομιμότητας» και να «ρυθμίζουν» τα χρέη τους...