«Ισχυρή Ελλάδα θα ήταν αν ο άνεργος είχε δουλιά. Ισχυρή Ελλάδα για εμάς σημαίνει ο εργάτης να έχει μισθό που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του, Ταμεία που δίνουν αξιοπρεπείς συντάξεις, εργαζόμενους που να δουλεύουν 7ωρο και 5ήμερο, που δικαιούνται και απολαμβάνουν δημόσια Υγεία και Παιδεία. Μια Ελλάδα χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτή την Ελλάδα οραματιζόμαστε, γι' αυτή παλεύουμε».

Με αυτά τα λόγια απάντησε χτες στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, από το βήμα του Γενικού Συμβουλίου, ο Γιώργος Μαυρίκος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Απάντησε σε όλους αυτούς, που και στη χτεσινή συνεδρίαση παρουσιάστηκαν ακραιφνείς απολογητές και στυλοβάτες της ισχυρής καπιταλιστικής Ελλάδας. Της Ελλάδας που - όπως είπε ο συνδικαλιστής - είναι ισχυρή μόνο για τον Σημίτη, τον Καραμανλή και τα αφεντικά τους στην πλουτοκρατία. Η δική τους «ισχυρή Ελλάδα» είναι αυτή η πραγματική Ελλάδα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, με αυξημένη την ανεργία, διευρυμένη τη φτώχεια αλλά ενισχυμένα τα καπιταλιστικά υπερκέρδη. Αυτή όμως δεν είναι η ισχυρή Ελλάδα που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι.

Στην αντιπαράθεση αυτή μέσα στο Γενικό Συμβούλιο, όπως αναδύθηκε από τις κεντρικές τοποθετήσεις των επικεφαλής των παρατάξεων, συμπυκνώνεται και η συνολική αντιπαράθεση των δύο γραμμών στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Γι' αυτό - υπογράμμισε ο Γ. Μαυρίκος - εμείς παλεύουμε να ενισχυθεί η γραμμή των αγώνων, η γραμμή της αντίστασης ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου. Και ταυτόχρονα επιδιώκουμε να αποδυναμωθεί η γραμμή της ταξικής συνεργασίας που ακολουθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Γιατί αυτή η γραμμή εκφυλίζει το κίνημα, το κάνει ανυπόληπτο, το αδυνατίζει για να περνάει «αβρόχοις ποσί» η κυβερνητική πολιτική.

Σε απόλυτη ταύτιση με την κυβερνητική πολιτική, τα κυβερνητικά «μέτρα» και τις «Χάρτες» ήταν η ομιλία του προέδρου της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλου. Με σημαία τη Σύγκλιση, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ζήτησε κάποια ψίχουλα για τους «εκτός των τειχών», την ίδια ώρα που νομιμοποιούσε και στήριζε τις τεράστιες ανατροπές που φέρνει η «Χάρτα Σύγκλισης». Κουβέντα για τις επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, λέξη για τα νέα σχέδια ενάντια στην Κοινωνική Ασφάλιση. Εφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση με «ένα πλέγμα παρεμβάσεων έχει - όπως είπε - δημιουργήσει μια θετική τροχιά στον περιορισμό της ανεργίας». Αυτά τη στιγμή που οι άνεργοι οδηγούνται σαν σύγχρονοι σκλάβοι να δουλεύουν τζάμπα στα κάτεργα των εργοδοτών.

Μπροστά στη νέα επερχόμενη λαίλαπα κατά των εργαζομένων, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ το μόνο που βρήκε να πει ήταν για την «αυτονομία του συνδικαλιστικού κινήματος» και ότι η ΓΣΕΕ πρέπει να είναι ο «κεντρικός κοινωνικός διαπραγματευτής»! Αλλά για αγώνες, για διεκδίκηση; Σιγή ιχθύος.

Προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από τον «συνεταίρο του» στην ηγεσία της Συνομοσπονδίας έκανε ο Γ. Μανώλης, γγ της ΓΣΕΕ. Δεν τον εγκάλεσε βέβαια για τη στρατηγική που ακολούθησε το προηγούμενο διάστημα - δε θα μπορούσε άλλωστε, αφού σε αυτήν συμφωνούν - αλλά ζήτησε να αναγνωριστεί ότι η κατάσταση είναι άσχημη, ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει νέα αντεργατικά μέτρα. Στο «διά ταύτα». Στο τι πρέπει να κάνει το συνδικαλιστικό κίνημα, η ηγεσία της ΔΑΚΕ δεν απαντά. Προφανώς γιατί αναμένει τις εκλογές.

Μια εναλλακτική εκδοχή της ίδιας όμως στρατηγικής υποστήριξε στο Γενικό Συμβούλιο ο τρίτος κατά σειρά «συν-εταίρος» της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Ο εκπρόσωπος της «Αυτόνομης Παρέμβασης», Α. Καλύβης, τάχθηκε υπέρ ενός «μακροπρόθεσμου σχεδίου πραγματικής σύγκλισης και κοινωνικής συνοχής». Γιατί, όπως ισχυρίστηκε, «ο νεοφιλελεύθερος δρόμος ένταξης της χώρας μας στην ΟΝΕ ήταν αυτός που ενίσχυσε τα διαρθρωτικά προβλήματα και οδήγησε στην έξαρση των κοινωνικών προβλημάτων». Κατά την άποψη λοιπόν της «Αυτόνομης Παρέμβασης», δε φταίει η ΟΝΕ και οι πολιτικές των μονοπωλίων, που είναι και ο πυρήνας της, αλλά ο τρόπος εφαρμογής της. Γι' αυτό προφανώς προσβλέπει στην εφαρμογή της ΟΝΕ, με κάποιους άλλους!

Στην παρέμβασή του ο Γ. Μαυρίκος κατέθεσε στο Γενικό Συμβούλιο τη διεκδικητική πλατφόρμα του ΠΑΜΕ. Υπογράμμισε ότι στο εισοδηματικό οι εργαζόμενοι δεν μπορεί παρά να απαιτούν κατώτερο μισθό 1.100 ευρώ και κάλεσε τους εργαζόμενους να εντείνουν τους αγώνες τους για πλήρη σταθερή δουλιά με 35ωρο, 7ωρο, 5ήμερο. Πρότεινε την προκήρυξη πανελλαδικής απεργίας μέσα στον Οκτώβρη. Σχολιάζοντας τα «περί αυτονομίας» του συνδικαλιστικού κινήματος είπε χαρακτηριστικά: «Εμείς δε διεκδικούμε δάφνες αυτονομίας. Είμαστε εξαρτημένοι και δεσμευμένοι. Είμαστε δεσμευμένοι από τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. Είμαστε δεσμευμένοι από την ιστορική πορεία και τους αγώνες του κινήματος. Γι' αυτό και είμαστε ταξικοί αντίπαλοι του κεφαλαίου».