Κοντά στα 10 χρόνια περιμένουν να πάρουν μια τιμητική σύνταξη οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που, όταν το 1998 είχε πρωτοεξαγγελθεί η συνταξιοδότηση των αγροτών - αντιστασιακών, δεν είχαν συμπληρώσει το συντάξιμο έτος ηλικίας, ώστε να πάρουν σύνταξη.

Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε προτρέψει τους αντιστασιακούς αυτής της κατηγορίας να υποβάλουν τα δικαιολογητικά τους στο Γενικό Λογιστήριο του Kράτους προκειμένου, μόλις συμπληρώσουν το συντάξιμο έτος ηλικίας, να πάρουν τη σύνταξη.

Οι αντιστασιακοί υπέβαλαν τα χαρτιά τους κι ενώ η υπόθεσή τους εκκρεμούσε, ήρθε η κυβέρνηση της ΝΔ το 1991 κι έκοψε εντελώς τις χορηγηθείσες συντάξεις των αντιστασιακών, με αποτέλεσμα να «παγώσει» και η δική τους υπόθεση.

Το 1995 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε την επαναχορήγηση των συντάξεων μόνο σε όσους την έπαιρναν.

Υστερα από πολλές αντιδράσεις των ενδιαφερόμενων αντιστασιακών, η κυβέρνηση δέχτηκε να συμπεριληφθούν και να πάρουν σύνταξη και οι αντιστασιακοί που βρίσκονταν σε εκκρεμότητα. Το σχετικό νομοσχέδιο καταρτίστηκε το 1996 - στη διάρκεια της τότε προεκλογικής περιόδου - αλλά ήρθε στην Ελληνική Βουλή μετά από τρία χρόνια(!).

Το Φλεβάρη του 1999, λοιπόν, ψηφίστηκε ο νόμος 2703/99, με τον οποίο αναγνωριζόταν το δικαίωμα στη σύνταξη και της κατηγορίας των αντιστασιακών που προαναφέραμε.

Από τότε πέρασαν δέκα μήνες κι ακόμα οι συντάξεις δε δόθηκαν. Σε ερωτήσεις των ενδιαφερόμενων αντιστασιακών προς το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τον περασμένο Ιούνη, δινόταν η απάντηση «ταξινομούμε τις αιτήσεις αλφαβητικά» και τον Νοέμβρη που μας πέρασε «δεν προλαβαίνουμε ν' ασχοληθούμε λόγω φόρτου εργασίας»(!).

Πώς να εξηγήσουμε αυτή την «αδιαφορία» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ; Μάλλον οι κυβερνώντες περιμένουν να πεθάνουν όλοι οι δικαιούχοι ώστε να μην «πληρώσει» ο προϋπολογισμός του Γιάννου Παπαντωνίου τις «πενταροδεκάρες» - πρόκειται για μικροσύνταξη των 20.000 δραχμών - στους αντιστασιακούς. Αλλωστε σ' ένα βαθμό ο στόχος αυτός έχει επιτευχθεί, αφού από τις 9.000 που είχαν υποβάλει αιτήσεις για σύνταξη, σήμερα ζουν 3.000 περίπου...