Η απόλυτη εμπιστοσύνη που διέπει τις σχέσεις Σρέντερ - Σιράκ δεν προκύπτει μόνο από το γεγονός (με την αναμφισβήτητη συμβολική σημασία) ότι ο πρώτος ανέθεσε στον δεύτερο να εκπροσωπήσει και τη ...Γερμανία στη Σύνοδο της ΕΕ. Απλώς αυτή η συμβολική κίνηση αποκαλύπτει και το μέτρο των ανύπαρκτων ουσιαστικά «διαφορών» που χωρίζουν την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία από την κλασική ευρωπαϊκή «Δεξιά». (Αυτά είναι «ψιλά» γράμματα για διάφορους Κουναλάκηδες και λοιπούς «κεντροαριστερούς» δορυφόρους του ΠΑΣΟΚ, αλλά καθείς εφ' ω ετάχθη).

Ουσιαστικότερη, ίσως, από την κοινή εκπροσώπηση Γαλλίας - Γερμανίας στην ΕΕ, είναι η κοινή τους θέση στον ΟΗΕ για το θέμα του Ιράκ. Οι δυο «φιλειρηνικές» δυνάμεις, που τόσο είχαν «εναντιωθεί» στον πόλεμο, αποφάσισαν από κοινού με τη Ρωσία να υπερψηφίσουν, τελικά, το σχέδιο των ΗΠΑ στον ΟΗΕ για το «μεταπολεμικό» Ιράκ.

Με άλλα λόγια υπάρχει και κάτι χειρότερο από τη «Γαλλογερμανία»: Η «Γαλλογερμανοαμερικανία»...