Εντείνονται οι προσπάθειες της ΕΕ για «συνεργασία», με όλο και περισσότερες χώρες, έναντι των «τρομοκρατών» και των μεταναστών. Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές θέλουν να ελέγχουν δικαστικά και ποινικά όλο και μεγαλύτερους πληθυσμούς, από το βόρειο Ατλαντικό μέχρι την Αφρική, και από τον Καύκασο μέχρι τις παρυφές της Κίνας. Αποδεικνύεται και από την εμμονή τους να ανακατεύονται στα εσωτερικά όποιας χώρας δε συμφωνεί με το δικό τους τρόπο κοινωνικής εξέλιξης.

Συγκεκριμένα, την επόμενη Τετάρτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) συζητείται πρόταση Ιταλίδας ευρωβουλευτή, μέλους του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, για «το νέο πλαίσιο σχέσεων της ΕΕ με τους γείτονές της στα ανατολικά και νότια σύνορά της μετά την επικείμενη Διεύρυνση το Μάιο του 2004».

Η πρόταση έχει ήδη εγκριθεί κατά πλειοψηφία από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του ΕΚ. Ανάμεσα σε άλλα, προτείνει «δικαστική συνεργασία» και από κοινού «καταπολέμηση της τρομοκρατίας». Προσθέτει ότι «κοινές προσπάθειες θα μπορούσαν, επίσης, να καταβληθούν στα πεδία της παράνομης μετανάστευσης».

Ηδη στην ΕΕ έχουν υπερψηφιστεί μια σειρά «τρομονόμοι» που περιορίζουν ασφυκτικά τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Προφανώς Βρυξέλλες και Στρασβούργο επιδιώκουν τώρα και την «εξαγωγή» τους, την εφαρμογή τους και σε άλλες περιοχές όπου έχουν «ζωτικά» συμφέροντα, προκειμένου να ελέγχουν τη λαϊκή αντίδραση.

Παράλληλα, θέλουν «συνεργασία» με τις αρχές των χωρών από όπου προέρχεται η πλειοψηφία των προσφύγων και οικονομικών μεταναστών, στη λογική της πλήρους εκμετάλλευσής τους: «Τους κρατάμε αν και όσο θέλουμε περισσότερα χέρια και φτηνά μεροκάματα, τους διώχνουμε αν δεν τους χρειαζόμαστε».

Οι χώρες που προτείνονται προς «συνεργασία» είναι η Τουρκία, τα Δυτικά Βαλκάνια, οι χώρες του νότιου Καυκάσου, καθώς και οι Ελβετία, Νορβηγία και Ισλανδία που είναι εκτός ΕΕ. Στην έκθεση που θα υποβληθεί στο ΕΚ προς υιοθέτηση, γίνεται επίσης ιδιαίτερη αναφορά στη Λιβύη και τη Μαυριτανία, οι οποίες συμμετέχουν με το καθεστώς του παρατηρητή στη λεγόμενη ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση, καθώς επίσης και σε χώρες του Κόλπου. Επιπλέον, θεωρεί ότι «μεσο-μακροπρόθεσμα και άλλες χώρες, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Ιράν, θα πρέπει να ενταχθούν στο νέο αυτό πλαίσιο σχέσεων».

Εξάλλου, στο εν λόγω κείμενο που τίθεται προς ψηφοφορία στην ολομέλεια του ΕΚ και έχει ήδη εγκριθεί από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, καλείται η ΕΕ «να εντείνει την υποστήριξή της προς την κοινωνία των πολιτών και τη δημοκρατική αντιπολίτευση στη Λευκορωσία, τη μοναδική δικτατορία που έχει απομείνει στην Ευρώπη».

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυρίαρχες δυνάμεις επιτίθενται στην κυβέρνηση Λουκασένκο. Στις προηγούμενες εκλογές, ο τότε γγ του ΝΑΤΟ Σολάνα μέχρι και που επισκέφτηκε τη Λευκορωσία, μαχόμενος για την ανατροπή της κυβέρνησης, η οποία όμως επανεξελέγη πανηγυρικά.

Πέραν τούτου, κόμματα του ΕΚ - όπως το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό - χαρακτηρίζουν ανερυθρίαστα «δικτάτορες» όποιους επιλέγουν άλλον τρόπο κοινωνικής ανάπτυξης. Ωστόσο, ποιούν την νήσσαν μπροστά σε καθεστώτα όπως αυτό την Τουρκίας ή των Βαλτικών χωρών. Κράτη με λευκά κελιά, χιλιάδες κομμουνιστές στα σίδερα και εκατοντάδες χιλιάδες Ρωσόφωνους χωρίς βασικά πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα.