«Η ΕΕ έχει τη δυνατότητα να αντισταθεί στα αυτοκρατορικά σχέδια της αμερικάνικης ηγεσίας γιατί ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες είναι μεγάλες δυνάμεις που εναντιώνονται στο ρόλο που τους επιφυλάσσει η νέα γεωπολιτική τάξη του Μπους». Τι σημαίνει αυτή η εκτίμηση;

ΠΡΑΓΜΑΤΙ υπάρχουν δυνάμεις που προβάλλουν την εκτίμηση ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ και μάλιστα να σταματήσει την πολεμική τους δράση. Για παράδειγμα ο ΣΥΝ στο προγραμματικό του συνέδριο αναφέρει τα εξής: «Μια πολιτικά ενωμένη Ευρώπη με ισχυρό κοινό νόμισμα, κοινή εξωτερική πολιτική, αυτόνομη, δηλαδή εκτός NATO, αμυντική δομή και δυνατότητα αποτελεσματικής παρέμβασης όπου χρειαστεί στον κόσμο». Οι μεγάλες χώρες της ΕΕ προφανώς είναι η Γαλλία και η Γερμανία και αναφέρεται στη στάση τους στον πόλεμο του Ιράκ, αλλά και στην πρωτοβουλία για δημιουργία στρατού και στρατιωτικού επιτελείου που θα αναλαμβάνει πολεμική δράση ακόμη και ανεξάρτητα από το ΝΑΤΟ. Ετσι εκτιμούν ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ για να επιβάλλεται η ειρήνη.

Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ άποψη αθωώνει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Συγκαλύπτει το γεγονός ότι μαζί με τις ΗΠΑ συμμετείχαν στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στις απειλές και επιβουλές κατά της Κούβας και της ΛΔ Κορέας, συμμετέχουν στην αντιτρομοκρατική εκστρατεία. Και όλ' αυτά με τις ευλογίες των «κεντροαριστερών». Κρύβει από τους λαούς, το νέο δόγμα στην πολιτική ασφάλειας που αποφάσισαν οι 15 ηγέτες της ΕΕ στη Σύνοδο της Χαλκιδικής τον Ιούνη του 2003, περί προληπτικών επεμβάσεων, το διαβόητο δόγμα Σολάνα. Που σημαίνει ότι ο ευρωστρατός τον οποίο ετοιμάζουν θα επεμβαίνει όπου επιτάσσουν τα συμφέροντα της ΕΕ.

Ο ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ άξονας δεν ήταν ενάντια στον πόλεμο. Σ' αυτό το ζήτημα βγήκαν στην επιφάνεια οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που και υπαρκτές είναι και λόγω της κρίσης οξύνονται. Πράγματι, τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη είναι ενωμένα ενάντια στους λαούς, αλλά είναι οξύτατη η αντιπαράθεσή τους για τη μοιρασιά της ιμπεριαλιστικής λείας. Στο Ιράκ αυτό εκφράστηκε και λόγω πετρελαίων και λόγω γεωστρατηγικής θέσης.

Επομένως η ΕΕ δεν μπορεί να γίνει αντίπαλο δέος στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Αντίπαλο δέος στον ιμπεριαλισμό ήταν ο σοσιαλισμός. Αντίπαλο δέος σήμερα στον ιμπεριαλισμό είναι τα αντιιμπεριαλιστικά αντιμονοπωλιακά κινήματα σε κάθε χώρα, η κοινή τους δράση.

Η ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ η ΕΕ μπορεί να βάλει φρένο στις ΗΠΑ προβάλλεται τη στιγμή που οι λαϊκές δυνάμεις αντιμετωπίζουν επίσης τον καταιγισμό των αντιλαϊκών μέτρων και στο βιοτικό τους επίπεδο και στην καταστρατήγηση των λαϊκών ελευθεριών και στην καταστολή της κοινωνικοπολιτικής δράσης, που προωθούν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της, φιλελεύθερες σοσιαλδημοκρατικές και «κεντροαριστερές». Εξωραΐζει τον ιμπεριαλισμό της ΕΕ, ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ.

ΑΥΤΗ Η ΘΕΣΗ για την ΕΕ αντικειμενικά ακυρώνει τη δυνατότητα, το συμφέρον και καθήκον των λαών να αγωνίζονται στο εθνικό πεδίο και να αξιοποιούν τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται σε κάθε χώρα, για ανάπτυξη της ταξικής πάλης με στόχο την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Αφαιρεί από το λαό κάθε χώρας τη δυνατότητα της ανάπτυξης αντιιμπεριαλιστικής αντιπολεμικής πάλης, ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου στη χώρα του, σε συνδυασμό με την πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΕΕ. Και εγκλωβίζει στην πολιτική της εκμετάλλευσης.