Γρηγοριάδης Κώστας

Οι προγραμματικές θέσεις της ΝΔ βασίζονται στα πλαίσια μιας οικονομικής ανάπτυξης, που σκοπός της είναι το κέρδος και όχι η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Ο ανταγωνισμός, το κυνήγι του κέρδους, γεννούν τη φτώχεια, την ανεργία, τη μερική απασχόληση και ασφάλιση, την ανασφάλεια. Τη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου. Την επιδείνωση των συνθηκών εργασίας. Συνθήκες που αναπαραγάγουν διαρκώς όλους τους παράγοντες, που κυρίως επιδρούν στην κατάσταση της υγείας.

Η πολιτική της ΝΔ δεν εξασφαλίζει την Υυεία σαν πλήρη ανάπτυξη όλων των ικανοτήτων του ανθρώπου. Σαν πλήρη σωματική - πνευματική και κοινωνική ευεξία. Με αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με το περιβάλλον του. Δεν μπορεί να προφυλάξει ουσιαστικά και αποτελεσματικά την κοινωνία, από τη χρήση των ναρκωτικών. Ακόμα και οι λέξεις κρατική χρηματοδότηση και δημόσιο σύστημα Υγείας λείπουν σχεδόν παντελώς από το πρόγραμμά της. Κεντρικό σύνθημα γίνεται η ελευθερία επιλογής γιατρού, «οι επιλογές για όλους», ο «περιορισμός της σπατάλης». Τι ελευθερία επιλογής γιατρού μπορεί να έχουν τα 2.000.000 του πληθυσμού που ζουν κάτω από το όριο φτώχειας, οι 500.000 και πλέον άνεργοι, το 1,7 εκατ. που ζουν με 450 ευρώ περίπου το μήνα, οι χιλιάδες ανασφάλιστοι και όσοι εργάζονται με μερική απασχόληση;

Τι δικαίωμα ελευθερίας επιλογής γιατρού μπορούν να έχουν οι εργαζόμενοι, όταν διαρκώς και μειώνεται ο πραγματικός μισθός τους και οι παροχές Υγείας συνδέονται όλο και περισσότερο με τη δυνατότητα της αγοράς τους; Αυτό που πραγματικά υπόσχεται η ΝΔ είναι, «υγεία για όλους», ανάλογα με το βαλάντιο του καθενός.

Ας σκεφθεί κανείς τι σημαίνει το νοσοκομείο να έχει κέρδος; Πρακτικά σημαίνει να «πουλάει υπηρεσίες» στα ασφαλιστικά ταμεία ή στους ανασφάλιστους με ακριβές τιμές, σημαίνει αύξηση της εκμετάλλευσης των υγειονομικών, σημαίνει ενίσχυση της εμπορευματοποίησης. Σημαίνει χτύπημα, συρρίκνωση του όποιου κοινωνικού τους ρόλου και χαρακτήρα έχει απομείνει μέχρι σήμερα με τους αγώνες των εργαζομένων.

Δηλαδή και επιχειρηματικά κριτήρια μπαίνουν και συνδέουν τις αμοιβές με αυτή τη δραστηριότητα, ώστε και οι εργαζόμενοι να γίνουν φορείς υλοποίησης αυτής της αντιδραστικής πολιτικής, αλλά και οι μισθοί να μην επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ως άλλοθι χρησιμοποιείται από τη ΝΔ αυτό που και το ΠΑΣΟΚ προβάλλει, η σπατάλη, που ο περιορισμός της θα επιφέρει όφελος στα νοσοκομεία. Αυτό σημαίνει ότι η ΝΔ, όπως και το ΠΑΣΟΚ, θα εφαρμόσει πολιτική δραστικής μείωσης των κρατικών δαπανών και εναλλακτικών μορφών χρηματοδότησης, όπως: αύξηση των εισφορών των εργαζομένων, αύξηση των νοσηλίων, επιβολή ειδικού φόρου στα αλκοολούχα ποτά και στα προϊόντα καπνού, κλπ.

Εξ άλλου έχει σχετική εμπειρία και η ΝΔ, που όταν ήταν στην κυβέρνηση κατόρθωσε: 1) Να επιβάλει 1.000 δρχ. επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία. 2) 5.000 δρχ. πληρωμή των Ταμείων για την εισαγωγή των ασθενών. 3) Συμμετοχή των δημοσίων υπαλλήλων και των έμμεσα ασφαλισμένων στη φαρμακευτική δαπάνη. 4) Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για τις λειτουργικές δαπάνες των δημόσιων νοσοκομείων. Τα ελλείμματα ήταν τεράστια και διευρύνονται ακόμα περισσότερο, αφού λόγω της ελλιπούς κρατικής χρηματοδότησης, πολλές φορές οι διοικήσεις των νοσοκομείων, για να πληρώσουν τους μισθούς των υγειονομικών έπαιρναν χρήματα από τις λειτουργικές δαπάνες. 5) Το νοσήλιο, κατά τη διακυβέρνηση της ΝΔ, αυξήθηκε δύο φορές. Το Πάσχα του 1992 το νοσήλιο της Γ΄ θέσης από 2.840 δρχ. έφτασε στις 6.000 και της Α΄ θέσης από 6.040 έφθασε στις 13.800 δρχ. Στις 26/1/93 η ΝΔ αυξάνει και πάλι τα νοσήλια. Της Β΄ θέσης στις 15.500 δρχ. και της Α΄ θέσης στις 26.500 δρχ. Ετσι, για πρώτη φορά ο κλάδος Υγείας του ΙΚΑ έγινε ελλειμματικός.

Επέβαλαν το φόρο καπνού - αλκοόλ, που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι.

Επέβαλαν την πληρωμή των ασθενών στα επείγοντα.

Η ελλειμματικότητα των κλάδων Υγείας των ασφαλιστικών Ταμείων γίνεται το εφαλτήριο για τα κόμματα της πλουτοκρατίας, να περάσουν στην εφαρμογή της επόμενης δέσμης των αντιλαϊκών μέτρων, που αφορά στην εφαρμογή της συμπληρωματικής ασφάλισης, στη λειτουργία των επαγγελματικών Ταμείων, στη λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Δηλαδή, παροχές ανάλογα με το ύψος των εισφορών και από κει και πέρα, παροχή πρόσθετης ασφαλιστικής κάλυψης μέσω είτε των επαγγελματικών Ταμείων, είτε της ιδιωτικής ασφάλισης.

Η ΝΔ αντιμετωπίζει το φάρμακο σαν εμπόρευμα και όχι σαν αγαθό, που πρέπει να παρέχεται δωρεάν σε όποιον το έχει ανάγκη, δηλαδή χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση του ίδιου ή του ασφαλιστικού του φορέα.

Το ΠΑΣΟΚ κόβει και η ΝΔ ράβει στο ζήτημα αυτό.

Το 1983, με το νόμο 1316, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρόβλεψε την ίδρυση και λειτουργία του ΕΟΦ. Εδινε τη δυνατότητα ίδρυσης της Εθνικής Φαρμακοβιομηχανίας και κρατικής Φαρμακαποθήκης.

Οι βιομήχανοι και η τότε ΕΟΚ απαίτησαν την κατάργηση του νόμου. Το πέτυχαν με το νόμο 1965/91 επί διακυβέρνησης ΝΔ. Καταργήθηκε έτσι η κρατική φαρμακοβιομηχανία και η κρατική φαρμακαποθήκη, η συμμετοχή των εργαζομένων στο ΔΣ του ΕΟΦ και η συμμετοχή τους στην επιτροπή τιμών. Το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση τότε δημαγωγούσε πως θα επανέφερε το νόμο 1316/83.

Αλλα στις 14/12/94 ως κυβέρνηση, προχώρησε με απόφαση της κυβερνητικής επιτροπής στο κλείσιμο και της τελευταίας κρατικής φαρμακοβιομηχανίας, της ΕΛΒΙΠΥ.

Ετσι, λοιπόν, έδωσαν την ελευθερία στους φαρμακοβιομηχάνους και στις πολυεθνικές να μοσχοπουλάνε το φάρμακο, να καταληστεύουν τα ασφαλιστικά ταμεία, να αυξάνουν τις ιδιωτικές δαπάνες στην Υγεία.

Η κατάργηση της λίστας στα φάρμακα στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, σε συνδυασμό με τον «επανακαθορισμό των παθήσεων για τις οποίες απολαμβάνει πλήρως ο ασφαλιστικός οργανισμός», δε σημαίνει κανένα απολύτως όφελος, ούτε για τους εργαζόμενους, ούτε και για τους φαρμακοποιούς. Σηματοδοτεί νέα επίθεση στις παροχές, νέα αύξηση της συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη.

Αρα επιβάλλεται μείωση των παροχών και επιπρόσθετη οικονομική επιβάρυνση στα φτωχά λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους.

Στην ΠΦΥ προβλέπεται πρόστιμο στους γιατρούς, αν δεχτούν επίσκεψη αρρώστου πέρα από το καθορισμένο πλαφόν των επισκέψεων και ταυτόχρονη αμοιβή από τον ασθενή.

Προβλέπεται το ίδιο και στην οδοντιατρική περίθαλψη. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, ελεύθερα θα επιλέγουν γιατρό, αλλά αυτή την ελευθερία θα την πληρώσουν με ποσοστό συμμετοχής. Για τις προσθετικές εργασίες για τους άμεσα και μόνο ασφαλισμένους σχετικό επίδομα.

Το μέτρο αυτό θα επεκταθεί στη συνέχεια και στους ασφαλισμένους των ΙΚΑ - ΟΓΑ - ΟΑΕΕ.

Πλήρης οδοντιατρική περίθαλψη δεν υπάρχει και σήμερα. Εκσυγχρονίζεται όμως η όλη διαδικασία. Τα μέτρα αυτά καμιά σχέση δεν έχουν με την ανάγκη των εργαζομένων να έχουν δωρεάν και πλήρη οδοντιατρική περίθαλψη.

Είναι αναγκαία η αποφασιστική καταδίκη αυτών των κομμάτων και στις ερχόμενες εκλογές με παράλληλη ενίσχυση του ΚΚΕ.

Θα είναι συμβολή στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων συγκρότησης της λαϊκής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που θα διεκδικήσει την εξουσία, για τη λαϊκή οικονομία που θα υπηρετήσει τις λαϊκές ανάγκες.

Είναι συμβολή στην ανάπτυξη μαζικών λαϊκών αγώνων για ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, με την παράλληλη κατάργηση της εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής δράσης. Για ένα δημόσιο σύστημα Υγείας που πλήρως θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπου θα είναι λαϊκή περιουσία η φαρμακοβιομηχανία.