Ωστόσο, οι «διαδικασίες βήμα προς βήμα προσέγγισης» που προκαλούν ευφορία στις δυτικές πρωτεύουσες - από όπου ξεκίνησαν, άλλωστε: η όλη ιστορία αποτελεί προϊόν αμερικανικής πίεσης - και υμνολόγια στον αμερικανοβρετανικό Τύπο αποτελούν περισσότερο άλλο ένα κυνικό πολιτικό παιγνίδι του Βάτζπαϊ, που ετοιμάζεται για τις πρόωρες εκλογές που θέλει να διεξαχθούν τον Απρίλη φέτος. Αλλωστε, όπως σχολίασε και το βρετανικό περιοδικό αμυντικών/διπλωματικών θεμάτων «Janes'», πρόκειται για «προσέγγιση εκ του προχείρου»: κανένας από τους δύο ηγέτες δε μοιάζει να έχει σαφές από πού θέλει να ξεκινήσει, είτε όσον αφορά στο Κασμίρ, είτε στα υπόλοιπα διμερή προβλήματα (πέραν της μείωσης της έντασης στα σύνορα, που παραλίγο να προκαλέσουν πυρηνικό πόλεμο τουλάχιστον δύο φορές από το 1998).
Και βεβαίως, ταυτόχρονα, την ώρα που ο χαμογελαστός και προσηνής Βάτζπαϊ πουλάει «ειρηνόφιλο» προφίλ, οι άνθρωποί του στο κυβερνών Μπαρατίγια Τζανάτα και στις οργανώσεις βάσης του κάνουν προεκλογική καμπάνια προπαγανδίζοντας (!) τα πολιτικά οφέλη των σφαγών των μουσουλμάνων, όπως στο Γκουτζαράτ...