Οι ναυτεργάτες της Καβάλας τραβάνε το δικό τους «κουπί». Ελλιπείς οργανικές συνθέσεις που παρέμειναν καθηλωμένες, παρά το γεγονός ότι τα μικρά καράβια αντικαταστάθηκαν με μεγαλύτερα, παραβίαση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, απλήρωτες υπερωρίες, εξαντλητικά δρομολόγια κατά τους θερινούς μήνες, αποτελούν μέρος μόνο των προβλημάτων που επιφύλαξε η αντεργατική κυβερνητική πολιτική για τους 100 περίπου ναυτεργάτες της Καβάλας.

Η επικοινωνία των 10.000 περίπου κατοίκων της Θάσου με την Καβάλα εξαρτάται από τις ορέξεις του εφοπλιστικού κέρδους. Το χειμώνα διεξάγονται δυο μόλις δρομολόγια, με αποτέλεσμα ακόμα και οι απόφοιτοι του Γυμνασίου στο νησί να αποθαρρύνονται να εγγραφούν στο ΤΕΕ της Καβάλας. Αντίθετα, το καλοκαίρι επιφυλάσσει για τους ναυτεργάτες μέχρι και 16 ώρες δουλιάς την ημέρα, ελάχιστο χρόνο αναμονής στα λιμάνια για φορτοεκφόρτωση του πλοίου, εξαντλητικούς ρυθμούς που θέτουν σε κίνδυνο εργαζόμενους και επιβάτες, αφού τα μέτρα ασφαλείας γίνονται λάστιχο στο βωμό του μεγαλύτερου κέρδους για τους πλοιοκτήτες.

Η ένταση της εκμετάλλευσης και οι συνδικαλιστικές διώξεις ακολουθούν δρόμους παράλληλους. Πριν δυο χρόνια, τρία από τα πέντε μέλη του Ενιαίου Συνδικάτου Ναυτεργατών Νομού Καβάλας απολύθηκαν. Ο Κώστας Ντούκας ήταν ένας από αυτούς και παραμένει άνεργος μέχρι σήμερα. Στην προβλήτα της Θάσου, αναλαμβάνει να κλείσει την κουβέντα με το «Ριζοσπάστη»: «Η πείρα μετατρέπεται σε γνώση. Οι ναυτεργάτες ψηφίζουν ΚΚΕ!».

«Μέχρι το 1985 παράγαμε στις παραθαλάσσιες περιοχές ως το Στρυμόνα 100.000 τόνους σταφύλι. Σήμερα είμαστε στους 60.000 τόνους, επιτραπέζια και οινοποιήσιμα. Η τιμή παραμένει σταθερή τα τελευταία 15 χρόνια στις 100 δραχμές το κιλό για την ποικιλία "ροζακί". Ολοι οι παραγωγοί είναι υπερχρεωμένοι στις τράπεζες, η αγροτιά πεθαίνει, άσχετα με το ποιο προϊόν καλλιεργεί», δηλώνει ο Μανόλης Μαυροφώτης, μέλος του ΔΣ του ΕΑΣ Παγγαίου, περιγράφοντας τις επιπτώσεις της αγροτοκτόνας πολιτικής του δικομματισμού.

Ο αγροτικός πληθυσμός μειώθηκε κατά 50% τα τελευταία χρόνια στο νομό Καβάλας. Οι 4.000 οικογένειες που ασχολούνται με τη σταφυλοκαλλιέργεια στην περιοχή του Παγγαίου κερδίζουν από το μόχθο τους περίπου 3.000.000 δραχμές το χρόνο, τα καλλιεργητικά έξοδα ωστόσο αγγίζουν το 1.500.000 δραχμές. «Είναι θαύμα πως ζει ακόμα ο κόσμος. Τα παιδιά δε θέλουν να μείνουν στον τόπο τους», σημειώνει ο Παναγιώτης Ροδάς, αγροτοσυνδικαλιστής για πολλά χρόνια στην περιοχή της Καβάλας.

Ο καπνός οδηγείται σε πλήρη εξόντωση, όπως το βαμβάκι και το καλαμπόκι. Η ελιά, βασική καλλιέργεια στη Θάσο, όπου παράγονται ετησίως 8-10 τόνοι, βρίσκεται κι αυτή στο στόχαστρο της αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ. «Η ρήξη με αυτή την πολιτική είναι μονόδρομος» συμπληρώνει ο Παναγιώτης Ροδάς.