Εκ πρώτης όψεως φαίνεται να τα κατάφεραν: Το Κυπριακό, μια αιμάσουσα πληγή του ελληνισμού με συνεχή κι αφόρητο πόνο, που έφερνε τους Ελληνες εχθρικά αντίθετους κι αντιμέτωπους με τους ιμπεριαλιστές, να το μετατρέψουν σε πυροσβεστήρα των αντιαμερικανικών αισθημάτων του λαού μας. Παρατηρώντας τα συμβαίνοντα, διαπιστώνουμε ότι ένα ζήτημα που, άλλοτε, συγκινούσε, ιδιαίτερα, τη νεολαία και τη διανόηση, συνήγειρε τις πατριωτικές συνειδήσεις και κινητοποιούσε, αγωνιστικά, τις λαϊκές μάζες, τώρα φαίνεται να 'ναι βαρετό και να περνάει, σχεδόν, απαρατήρητο. Ωστε, λοιπόν, τα κατάφεραν; Οι ορκισμένοι μνήμη αιώνια, να ξεχάσουν το «Δεν ξεχνώ»; Οι οργισμένοι για τη βάρβαρη εισβολή, να συνηθίσουν την παρουσία του Αττίλα - κατακτητή; Οι αγανακτισμένοι για την αμερικάνικη μπαμπεσιά, να έχουν συγχωρέσει τον Κίσιγκερ και να τιμούν τη CIA;

Τα φαινόμενα απατούν. Στη μνήμη του λαού μας έχουν καταγραφεί ανεξίτηλα τα σπαρακτικά πρόσωπα των μαυροντυμένων μανάδων της Κύπρου. Κι αν θέλαμε να ξεχάσουμε εκείνες τις μορφές, δεν μπορούμε. Μας τις θυμίζουν οι εικόνες των χαροκαμένων μανάδων της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ. Απ' την καρδιά μας δε φεύγει το μίσος για την αδικία. Κι αν θέλαμε να συγχωρήσουμε τους εχθρούς δε μας αφήνουν οι ίδιοι. Ο Ντενκτάς που έγινε αφέντης με τα όπλα της Τουρκίας συνεχίζει να προκαλεί. Κι ο Πάουελ, ακολουθώντας τα χνάρια του Κίσιγκερ, πιέζει το τουρκικό μαχαίρι στο κορμί της Κύπρου. Στ' αυτιά μας υπάρχει ακόμα η εκκωφαντική σιωπή των Ευρωπαίων «φίλων» μας, όταν οι γείτονες και «σύμμαχοί» μας κυρίευαν ευρωπαϊκό έδαφος στο νησί της Αφροδίτης. Και να θέλαμε να πιστέψουμε πως άλλαξε η φραγκολεβαντίνικη περπατησιά, δε μας το επιτρέπει η σημερινή «κολεγιά» ΗΠΑ - ΕΕ, με στόχο τη διχοτόμηση της Κύπρου και τη μετατροπή της σε ιμπεριαλιστικό προτεκτοράτο.

Τα λόγια παραπλανούν. Δε μιλούν εξ ονόματος του λαού μας όσοι υποστηρίζουν πως «ηττηθήκαμε στην Κύπρο και πρέπει να υποταχθούμε στο μοιραίο». Πάντα υπήρχαν κιοτήδες και προσκυνημένοι στον τόπο μας. Αυτούς περιφρονούσαν οι Σπαρτιάτες, γι' αυτούς φώναζε «φωτιά και τσεκούρι» ο Κολοκοτρώνης. Δεν εκπροσωπούν την ελληνική ψυχή όσοι ισχυρίζονται πως «η αντίσταση στους ισχυρούς, σήμερα, δεν είναι αποκοτιά, αλλά βλακεία». Αν ήταν έτσι δε θα υπήρχαν Θερμοπύλες, δε θα γινόταν το '21, δε θα θέριευε η Εθνική Αντίσταση. Δε λένε την αλήθεια όσοι προφητεύουν πως «οποιαδήποτε λύση του Κυπριακού θα 'ναι καλύτερη από τη σημερινή κατάσταση». Αν υποταχθείς, θα 'ρθουν τα χειρότερα, αν αντισταθείς και αγωνιστείς, αύριο θα 'ναι καλύτερα.

Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ εκβιάζουν τους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδας για ν' αποδεχτούν ως τετελεσμένο το άδικο και ανέφικτο το δίκιο. Απειλούν πως «αν δε συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις» θα «την πληρώσουμε ακριβά». Οι κυβερνώντες και οι αξιωματικώς αντιπολιτευόμενοι στην Ελλάδα, προσπαθούν να περάσουν στην κοινωνία μας το πνεύμα της ηττοπάθειας, της μοιρολατρίας και της υποταγής. Κάνουν, όμως, λάθος αν νομίζουν ότι εύκολα ο λαός μας θα λησμονήσει το παρελθόν, θα βολευτεί στο παρόν και θ' αδιαφορήσει για το μέλλον. Οχι γιατί είναι περιούσιος, αλλά επειδή έχει διδαχτεί από τη μακραίωνη ιστορία του κι έδωσε πολλές εξετάσεις στην ένδοξη ιστορία του. Οψόμεθα, λοιπόν, ες Φιλίππους...