Η πρώτη διαδήλωση υπέρ του «Οχι» στην Κύπρο βρήκε το μέτωπο των «ρεαλιστών» σε πλήρη κινητικότητα: Ο αστικός πολιτικός κόσμος, τα ΜΜΕ, οι «σύμμαχοι» και οι «φίλοι», ο καθένας από το πόστο του, παίζουν το ρόλο τους. Ο στόχος κοινός: Ακόμα και αν δεν ποδηγετηθεί το φρόνημα του κυπριακού λαού, φαίνεται να ελπίζουν σε μια «συρρίκνωση» του «Οχι», ώστε να καταφύγουν στην τακτική των απανωτών δημοψηφισμάτων, μέχρι, στο τέλος, να βγάλουν αυτό που τους αρέσει. Το έχουν ξανακάνει. Δέστε, π.χ., τη Δανία όπου επέβαλαν τρία απανωτά δημοψηφίσματα, ή την Ιρλανδία όπου κατέφυγαν σε δυο δημοψηφίσματα, μέχρι να αποσπάσουν το «Ναι» για τα ευρωενωσιακά τους σχέδια. Γι' αυτό και ο κυπριακός λαός πρέπει, πράγματι, να μάθει όλες τις πτυχές του «σχεδίου Ανάν». Για να είναι το «Οχι» σαρωτικό. Και αμετάκλητο.