«Ουδόλως μου χάλασε την όρεξη η τούρτα του Σαββόπουλου. Κακομοίρικη ήταν, κακομοίρηδες την έφαγαν. Στα μούτρα τους που λένε. Μεταξύ μας, και λίγα έκανε. Με τον ιλιγγιώδη ρυθμό αυτοκλωνοποίησης θα μπορούσε να είχε διαπράξει τα πάντα. Από μπέιμπι σίτερ των διδύμων του Καραμανλή και υποβολέας του Ανδρέα Μικρούτσικου, μέχρι να κάνει σεγκόντο στην Πάνια. Και τι μ' αυτό; Αλλο πράγμα ο καλλιτέχνης, εντελώς άλλο το έργο του. Αλλωστε οι άνθρωποι φεύγουν, η "συγκέντρωση της ΕΦΕΕ" μένει. Μην κάνετε το λάθος να τα ταυτίζετε. Αλλιώτικα κινδυνεύετε από σχιζοφρένεια. Γιατί πώς θα συμφιλιωθεί μέσα σας ο Σεφέρης της προδοτικής συμφωνίας της Ζυρίχης με τον Σεφέρη της μεγάλης ποίησης; Μωρέ δεν πα' να σουλατσάρει α λα μπρατσέτα με τον Γκλύξμπουργκ. Δικαίωμα και καπέλο του. Τι είμαι εγώ, ο παιδονόμος του; Εδώ κοτζάμ Γκορμπατσόφ κατέληξε πίτσα, ο Σαββόπουλος μας πείραξε; Δεν μπορεί, θα το έχετε ακούσει. Το πνεύμα (του καλλιτέχνη) πρόθυμον, αλλά η σαρξ (του κακομοίρη) αδύναμος!».

Του Δημήτρη Δανίκα, από τη χτεσινή «Στήλη Αλατος», στα «ΝΕΑ».