Διακόπηκε για την 1η Σεπτέμβρη η Δίκη για τον ΕΛΑ, ύστερα από την κατηγορηματική δήλωση των συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής και Υπεράσπισης ότι λόγω κόπωσης από την πολύμηνη διάρκεια της δίκης δε θα παρίσταντο σε επόμενες συνεδριάσεις του δικαστηρίου εφόσον αυτές συνεχίζονταν μέσα στον Αύγουστο. Στην πραγματικότητα η διακοπή αυτή ήρθε τρεις ημέρες νωρίτερα απ' ό,τι είχε προγραμματιστεί, δεδομένου ότι το δικαστήριο θα διέκοπτε τις εργασίες του την προσεχή Παρασκευή. Με την έναρξη της χτεσινής συνεδρίασης το θέμα της «πρόωρης» διακοπής τέθηκε τόσο από τους συνηγόρους της Πολιτικής Αγωγής που είχαν σειρά να αγορεύσουν, όσο και από τους συνηγόρους υπεράσπισης, ενώ το ίδιο ζήτησε και ο κατηγορούμενος Χρ. Τσιγαρίδας, χωρίς να εκφραστεί αντίθετη άποψη από τους συγκατηγορούμενούς τους. Αρχικά το Δικαστήριο επιφυλάχτηκε να απαντήσει κι όταν ήρθε η ώρα γι' αυτό, οι εισαγγελείς της έδρας υποστήριξαν το αίτημα για άμεση διακοπή. Εντούτοις, στην αρχική τους απόφαση οι δικαστές απέρριψαν τα αίτημα της διακοπής για να το αποδεχτούν στη συνέχεια όταν σύσσωμοι οι συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής και Υπεράσπισης δήλωσαν ότι - χωρίς να παραιτούνται των δικαιωμάτων τους - αδυνατούν να συμμετάσχουν σε επόμενη συνεδρίαση μέσα στο Αύγουστο εφόσον αυτή γίνει.

Κατά τ' άλλα η χτεσινή διαδικασία κύλησε με αγορεύσεις συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής. Συγκεκριμένα αγόρευσαν οι Δ. Ευαγγελάτος και Ελίζα Βόζεμπεργκ, συνήγοροι του πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Ραυτόπουλου.

Ο Δ. Ευαγγελάτος που είχε αρχίσει να αγορεύει από προχτές υπεραμύνθηκε της ενοχής όλων των κατηγορουμένων ζητώντας την παραδειγματική τους τιμωρία. Κάλεσε μάλιστα το δικαστήριο «να μεταφερθεί στα όρια της ζωής και του θανάτου για να αφουγκραστεί εκεί το μεγάλο γιατί των αθώων θυμάτων».

Η Ε. Βόζεμπεργκ χαρακτήρισε τον ΕΛΑ εγκληματική οργάνωση και υποστήριξε πως ο ΕΛΑ έκανε την απόπειρα κατά του Γ. Ραυτόπουλου (29/6/1987) χρησιμοποιώντας, όπως είπε, «τον ψευδεπίγραφο τίτλο "Ε.Ο. 1η Μάη"». Πρόσθεσε δε πως με την απόπειρα κατά του πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ επιχειρήθηκε «πλήγμα στη συνδικαλιστική ηγεσία του εργατικού κινήματος και το κυβερνών κόμμα, αλλά και με πρόθεση να κλονίσει το κύρος της Ελλάδας στο εξωτερικό».

Η συνήγορος υποστήριξε επίσης την ενοχή του Μ. Κασίμη για την εν λόγω υπόθεση, ενώ διαφοροποιήθηκε κάθετα από την εισαγγελική πρόταση η οποία εισηγήθηκε τη μετατροπή την ηθικής αυτουργίας με την οποία παραπέμφθηκαν οι κατηγορούμενοι (εκτός Κασίμη) στην υπόθεση Ραυτόπουλου σε απλή συνεργία με την έννοια της ψυχικής συνδρομής προτείνοντας να κηρυχτούν ένοχοι ηθικής αυτουργίας.