Μόνο ως κακόγουστο αστείο ηχούν πλέον οι υποσχέσεις περί «πράσινης» Ολυμπιάδας, που έδιναν οι αρμόδιοι όταν ανέλαβε η χώρα μας τη διοργάνωση, καθώς η πτυχή αυτή αποδείχτηκε ως η μεγαλύτερη «φούσκα» των Ολυμπιακών Αγώνων 2004. Ετσι, η Αθήνα μετρά ακόμη μια χαμένη ευκαιρία να αυξήσει την αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο, που σήμερα είναι μόλις 2,5 τετραγωνικά μέτρα, έναντι των 10 τ.μ. που είναι η ελάχιστη αναλογία, σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας.

Αντίθετα, το «όραμα» της Ολυμπιάδας 2004 όσον αφορά στο περιβάλλον κατάντησε όλα αυτά τα χρόνια ένας αδυσώπητος εφιάλτης. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς... Εχουμε και λέμε:

• Ο παράκτιος υδροβιότοπος του Σχινιά, με την κατασκευή του κωπηλατοδρομίου, υπέστη έναν τρομερό περιβαλλοντικό βιασμό, ενώ ήδη η λειτουργία του περιβόητου Εθνικού Πάρκου - όπως καταγγέλλουν περιβαλλοντικοί φορείς - «πιάνει πάτο»: Ο χώρος της πρώην αμερικανικής βάσης δεν καθαρίστηκε ποτέ από το τοξικό κλοφέν, ούτε, φυσικά, έχει εξωραϊστεί, παρά τις υποσχέσεις. Το περίφημο κανάλι της Μακαρίας πηγής εγκιβωτίστηκε, άλλαξε ροή και η βλάστησή του καταστράφηκε. Το σπάνιο δάσος της κουκουναριάς είναι γεμάτο σκουπίδια και έχει μεταβληθεί σε ...πίστα μότο κρος! Ο υγρότοπος ποτέ δεν αναπλάστηκε
• Για τη διάνοιξη της Μαραθώνιας Διαδρομής χρειάστηκε να κοπούν 10.000 δέντρα, και μάλιστα με πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, και ποτέ δεν αντικαταστάθηκαν
• Το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού αντί για μητροπολιτικό πάρκο, μετατράπηκε σε Ολυμπιακό Πάρκο τσιμέντου, ενώ του επιφυλάσσεται μια ακόμη φάση υποβάθμισης, με την οικοπεδοποίηση και ιδιωτική πολεοδόμηση του 20% της έκτασής του
• Στο Φαληρικό Ορμο συντελέστηκαν μια σειρά αντιπεριβαλλοντικών παρεμβάσεων, όπως: Αυξήθηκε ο συντελεστής δόμησης, καταστράφηκε το οικοσύστημα του Ιλισού, με τον εγκιβωτισμό της εκβολής του, έγιναν εκτεταμένες επιχώσεις και κρηπίδωση στην υπάρχουσα ακτογραμμή, ενώ διπλασιάζεται η μαρίνα. Με άλλα λόγια, ένα ακόμη επιχειρηματικό κέντρο γεννιέται, αντί για την περιβαλλοντική αναβάθμιση της περιοχής...
• Στην παραλία του Αγίου Κοσμά η παραλία σμικρύνθηκε, προκειμένου να κατασκευαστεί ακόμη μια μαρίνα 1.200 σκαφών
• Στο άλσος Ομορφοκλησιάς στο Γαλάτσι «φυτεύτηκε» μία ακόμη μεγάλη Ολυμπιακή εγκατάσταση, ενώ παράλληλα οι νομικές διαδικασίες απαλλοτρίωσης που μεθοδεύτηκαν ανοίγουν το δρόμο για τη νομιμοποίηση των καταπατητών
• Στο Μαρούσι, εκεί όπου βρίσκεται ο βασικός Ολυμπιακός πόλος, δεν υπάρχει πλέον ελεύθερος χώρος που να μην εκποιήθηκε, προκειμένου να τσιμεντοποιηθεί.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα περιβαλλοντικής εξαθλίωσης που επέφερε στο Λεκανοπέδιο η υπόθεση των Ολυμπιακών Αγώνων. Το «δούλεμα», όμως, των αρμοδίων πάνω στο ζήτημα αυτό έχει και άλλη μία πτυχή: Ελεγαν ότι η πρωτεύουσα μπορεί να χάνει κάποιους ελεύθερους χώρους, αλλά θα αποκτήσει νέους πνεύμονες πρασίνου με φυτεύσεις χιλιάδων στρεμμάτων γύρω από τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, αλλά και κατά μήκος των οδικών αξόνων, οι οποίοι θα ...πρασινίσουν.

Τι έγινε από όλα αυτά; Ο καθένας το βλέπει. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το μνημόνιο που υπογράφτηκε μεταξύ του ΥΠΕΧΩΔΕ και της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004», το Σεπτέμβρη του 2001, προέβλεπε τα εξής:

• Ανάπλαση 60 περιοχών και φυτεύσεις σε έκταση 100.000 στρεμμάτων
• Διαμορφώσεις και φυτεύσεις σε μήκος 120 χιλιομέτρων οδικών αξόνων
• Το κόστος των παρεμβάσεων αυτών είχε μάλιστα προϋπολογιστεί σε 84 δισ. δρχ., καθώς περιλάμβαναν: Τη φύτευση 282.296 δέντρων (ακριβώς!), 1,7 εκατ. μεγάλων θάμνων, 10,96 εκατ. μικρών θάμνων, 56,38 εκατ. φυτών εδαφοκάλυψης και 15,66 εκατ. ανθόφυτων.

Οπως επισημαίνουν οι αρμόδιοι, από το ...φιλόδοξο αυτό πρόγραμμα μόλις και μετά βίας έχει υλοποιηθεί το 10% - αν έχει γίνει κι αυτό! Οπως λένε οι ειδικοί γεωτεχνικοί, σε πολλές Ολυμπιακές εγκαταστάσεις είχαν γίνει μελέτες για τους χώρους πρασίνου, αλλά όταν έφτασε η ώρα υλοποίησης διαπιστώθηκε ότι τα κονδύλια είχαν τελειώσει ή είχαν διατεθεί για να «βουλώσουν άλλες τρύπες» των έργων αυτών.

Σε άλλες περιπτώσεις, λόγω καθυστέρησης των έργων, για τη φυτοτεχνική διαμόρφωση του χώρου δεν παρέμεινε παρά το ελάχιστο διάστημα του ενός μήνα, γεγονός που δεν άφησε πολλά περιθώρια για την ανάπτυξη βιώσιμης φυτικής διάπλασης. Σε άλλες περιπτώσεις οι εργολάβοι που είχαν αναλάβει «πακέτο» και τα έργα πρασίνου τα έβγαζαν σε πλειστηριασμό σε άλλους υπεργολάβους πρασίνου με τόσο εξευτελιστικές τιμές, που αρκούν μόνο για το φύτεμα μερικών θάμνων για «τα μάτια του κόσμου»...

Σε τελευταία ανάλυση, όπως καταγγέλθηκε σε ημερίδα που διοργανώθηκε τον περασμένο Μάη από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το τελευταίο διάστημα τόσο το ΥΠΕΧΩΔΕ, όσο και η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού «επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να καλλωπίσουν πρόχειρα και με ημερομηνία λήξης τους χώρους γύρω από τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί στη χώρα ένας νέος κλάδος γεωτεχνικής, αυτός της ανάπτυξης ακατάλληλων φυτών σε ακατάλληλους χώρους»!

Δηλαδή, ακόμη και αυτό το 10% του προγράμματος πρασίνου που υλοποιήθηκε είναι θνησιγενές!..