«Αναβάθμιση» της πόλης του Αμαρουσίου και μετατροπή της σε ένα «city», διαμορφωμένο, έτσι ώστε να εξυπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, επιχειρούν κυβέρνηση, δημοτική αρχή της πόλης και κατασκευαστές, που επιθυμούν να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις...

Υπό τον μανδύα των Ολυμπιακών Αγώνων, των πολυεθνικών και των χορηγών αλλά και την προστασία των ισχυρών νομικών διατάξεων, που τους πλαισίωσαν, το Μαρούσι, ξεκίνησε να διαμορφώνεται, προκειμένου, να φτάσει σταδιακά, να εξυπηρετεί την «αποστολή», που είχε προαποφασίσει η άρχουσα τάξη, να μεταλλαχτεί δηλ. στον έναν από τους τέσσερις - οι άλλοι είναι το Ελληνικό, οι Αχαρνές και το Χαϊδάρι - υπερτοπικούς πόλους παροχής υπηρεσιών της πρωτεύουσας...

Τα λαϊκά στρώματα του Μαρουσιού, εξαναγκάζονται προοδευτικά σε εγκατάλειψη της πόλης, αφού μετά τα δύο εργοστάσια που υπήρχαν στην περιοχή, στο στόχαστρο μπήκαν τα εμπορικά καταστήματα του δήμου. Το Μαρούσι γίνεται αποκλεισμένη περιοχή, αφού ο δήμος πεζοδρομεί όλους τους δρόμους, κλείνει τις εισόδους της πόλης και την κάνει απροσπέλαστη...

Τελικός σκοπός η υποβάθμιση του κέντρου της πόλης, ώστε να πέσουν οι τιμές των ακινήτων και να μπορέσουν οι «μεγαλοκαρχαρίες», να «δαγκώσουν», τους μικρούς ιδιοκτήτες και κατοίκους του Αμαρουσίου, που σε ένα βάθος χρόνου, μην μπορώντας να εργαστούν, ή να εκμεταλλευτούν τις περιουσίες τους, θα εξαναγκαστούν εις άτακτον φυγήν...

Εικασίες βάσιμες, που δείχνουν ποιον εξυπηρετούν, μέσα και από τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνται, τα έργα «ανάπλασης» του δήμου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ολυμπιακό Χωριό Τύπου στο Μαρούσι. Ενα «Ολυμπιακό Εργο», που κατασκευάστηκε σε οικόπεδο, το οποίο πήρε η Δημοτική Επιχείρηση, με δάνειο του δήμου, ύψους 8 δισ. δρχ. Το έργο ανέλαβε η εταιρία του ομίλου Λάτση, LAMDA DEVELOPMENT, που κατασκεύασε και που πιθανά θα εκμεταλλευτεί αργότερα το Ολυμπιακό Χωριό Τύπου, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη, ενώ οι κάτοικοι του Μαρουσιού, θα ξεχρεώνουν για πολλά χρόνια ακόμα τα χρέη του δήμου.

Εκτός όμως από το παραπάνω έργο, ο όμιλος Λάτση, κατασκεύασε επί της λεωφόρου Κηφισίας και ένα υπερτοπικό πολυχρηστικό κέντρο, αμερικάνικου τύπου, που θα φιλοξενεί μαγαζιά, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και θα διαθέτει και χώρους στάθμευσης, κάτι που αντικειμενικά ωθεί σε καταστροφή τους μικρούς εμπόρους της πόλης. Και βέβαια να μην ξεχνάμε τον άρχοντα στις κατασκευές στο Μαρούσι, την εταιρία του Μπ. Βωβού, που έδωσε στην πόλη και το όνομα... «Βωβούπολη»...

Απόδειξη όλων αυτών το γεγονός ότι, «εν μία νυκτί» και χωρίς κανένα σχεδιασμό ή μελέτη, ξεκίνησαν να σκάβονται και να πεζοδρομούνται όλοι σχεδόν οι δρόμοι στο Εμπορικό Κέντρο του Αμαρουσίου, με την πρόφαση της «ανάπλασης ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων». Αποτέλεσμα, κάτοικοι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, αγανακτισμένοι οδηγοί και καταστηματάρχες εκτός εαυτού, αφού τα μαγαζιά τους υπολειτουργούν από τον Οκτώβρη, που ξεκίνησαν τα έργα.

«O Τζανίκος (σ.σ. δήμαρχος της πόλης) προτίμησε να βάλει πρώτα τη γραβάτα και μετά τις κάλτσες», λέει χαρακτηριστικά ο Μελέτιος Μπασδέκης, ιδιοκτήτης καταστήματος, στο Μαρούσι. «Το Μαρούσι έχει μεγάλες ανάγκες για έργα υποδομής και γι' αυτά δε γίνεται καμία συζήτηση, δεν υπάρχουν καν στα σχέδια. Τώρα το πώς καταφέρανε με μία εργολαβία να γίνεται ανάπλαση σε 15 δρόμους, αυτό είναι παγκόσμιο ρεκόρ», σημειώνει.

Το Μαρούσι έφτασε, να έχει μόνο μία είσοδο και έξοδο, την Αγ. Κωνσταντίνου, αφού όλες οι άλλες είναι κλειστές, ή πεζόδρομοι, ήπιας κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα να δημιουργείται χάος στην Κηφισίας και το πρόβλημα να επεκτείνεται και στις γύρω περιοχές...

Οι πολίτες διαμαρτύρονται αφού όπως λένε «δε μαθαίνουμε ποτέ τίποτα, από πού προέρχονται τα λεφτά, πώς παίρνονται οι αποφάσεις»... Οπως αναφέρει ο Μ. Μπασδέκης, «εδώ υπάρχει ένας δήμος με 30 εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους, οι οποίοι έχουν εξαφανιστεί, δεν αναλαμβάνει κανείς πρωτοβουλία να ενημερώσει τον κόσμο. Το Μαρούσι ζει έναν αποκλεισμό, σαν να πρόκειται να δεχτεί επίθεση και κλείσαμε τα σύνορα για να την αποτρέψουμε».

Ο Μίμης Παπάζογλου, μέλος του Εμπορικού Συλλόγου Αμαρουσίου (ΕΣΑΜ), ξεκαθαρίζει ότι «πρέπει να ξεχωρίσουμε το άμεσο - αυτό που ζούμε τώρα - και το διαχρονικό. Ως προς το άμεσο, τα βλέπουμε, δεν μπορεί να πλησιάσει κανείς. Ως προς το διαχρονικό, μετά το τέλος των έργων θα έχουν καταργηθεί περίπου 1.200 θέσεις πάρκινγκ παρά των δρόμων και να μην έχει δημιουργηθεί καμία. Για μας σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε άλλους πελάτες. Δεν μπορεί να επισκεφθεί κανείς την αγορά εκτός από δημότες κι αυτοί με το ζόρι. Τι άλλο χρειάζεται για να αποδειχτεί ότι η αγορά θα υποβαθμιστεί»...

Συνεχίζει δε λέγοντας: «όλα δείχνουν, ότι προκειμένου να αποκτήσει αξία κάποιο κομμάτι το οποίο κατασκευάζεται με εμπορικές χρήσεις πλησίον του Ολυμπιακού σταδίου, υποβαθμίζουν αυτό το κομμάτι. Είναι απλό. Οι κινήσεις, οι σχεδιάσεις, ο τρόπος των έργων, όλα δείχνουν ότι θέλουν εσκεμμένα να υποβαθμίσουν το εμπορικό κέντρο του Αμαρουσίου».

Ο Μ. Παπάζογλου υπογραμμίζει ότι σχετικά με τα έργα υποδομής, «δεν υπάρχει περίπτωση τα υπάρχοντα φρεάτια, να σηκώσουν τον όγκο των ομβρίων. Δεν υπάρχει καμία μελέτη για το τι θα γίνει μετά από μία βροχή».

Καταλήγοντας ο Μ. Παπάζογλου τονίζει ότι οι καταστηματάρχες πρέπει να αγωνιστούν για την εμπορική κάμψη που θα ακολουθήσει και θα τους πλήξει ανεπανόρθωτα και όχι για τη γρήγορη ολοκλήρωση των έργων.

Ο Θεόδωρος Αμπατζόγλου, αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, λέει χαρακτηριστικά: «ευχαριστούμε πολύ το δήμαρχο που "φροντίζει" για την οικονομική μας αποκατάσταση, αλλά δε θα πάρουμε. Εδώ γίνονται τρομερές παρεμβάσεις και η κατάσταση στο Μαρούσι έχει παραγίνει. Πιστεύω ότι είναι ένα σχέδιο ολοκληρωτικής καταστροφής του Αμαρουσίου και η καλύτερη λύση για την πόλη είναι η απομάκρυνση του κυρίου αυτού από τα δημοτικά πράγματα».

Από το πρόγραμμα της «ανάπλασης», δε γλιτώνουν ούτε οι εναπομείναντες πράσινοι πνεύμονες της περιοχής, αφού ανάλογη, όπως υποστηρίζει ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης, μέλος της παράταξης «Δημοτική Ενότητα», είναι και «η ιστορία με το WWF και το κτήμα Συγγρού. Η περιοχή πρέπει να "αναβαθμιστεί" και αναβαθμίζω στη γλώσσα τους σημαίνει βγάζω κέρδος. Δεν μπορούσαν να επέμβουν στο κτήμα, δοκιμάσανε διάφορους τρόπους, τώρα βρήκαν την οικολογική οργάνωση, η οποία είναι "ανιδιοτελής" και στέλνει ερωτηματολόγια για το πώς θα θέλατε να αξιοποιηθεί το Κτήμα Συγγρού», ενώ δε λείπουν και οι φήμες για δημιουργία ιδιωτικού πάρκινγκ στην πλατεία Κασταλίας, έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της περιοχής...

«Η ιστορία, υπογραμμίζει, είναι το πόσα μαγαζιά θα ανοίξουν στο κτήμα και πόσα λεφτά θα βγάλουν και δεν τους αποθαρρύνει τίποτα, ούτε καταγγελίες, ούτε τίποτα»...