Οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στις αρχές της περασμένης χρονιάς ισχυρίζονταν ότι το ΕΥΡΩ πολύ σύντομα, μέσα στο 1999, θα γινόταν το πιο ισχυρό νόμισμα στον κόσμο. Οι εξελίξεις τους διέψευσαν αποστομωτικά. Το ΕΥΡΩ έπεσε θύμα όχι μόνο του καλπάζοντος δολαρίου λόγω της δυναμικής της οικονομίας των ΗΠΑ, αλλά και των ίδιων των αντινομιών και των αντιφάσεων που χαρακτηρίζουν το εγχείρημα της ΟΝΕ. Η προσπάθεια παράκαμψης της αρχής της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης πληρώνεται τώρα με την αδυναμία παρέμβασης για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Η πιθανή απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για άνοδο των «ευρωεπιτοκίων» θα προκαλέσει διαφορετικές συνέπειες στα κράτη - μέλη, αναλόγως του επιπέδου της ανάπτυξής τους.

Παρ' όλα αυτά, οι αρχιτέκτονες της ΟΝΕ, επιχειρούν να στηριχτούν στην πτώση του ΕΥΡΩ για να πουν ότι γι' αυτήν ευθύνονται οι μισθοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η σφιχτή εισοδηματική πολιτική και η επιτάχυνση των «διαρθρωτικών αλλαγών» είναι γι' αυτούς, το φάρμακο...