Την ανοιχτή συμπαιγνία Πολυζωγόπουλου-εργοδοσίας-κυβέρνησης ενάντια στον πολύμηνο αγώνα των εργαζομένων στη «Σελόντα» αποκάλυψε η συνεδρίαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής του άρθρου 15 του Ν. 1264/82 στην Αμφισσα, η οποία ουσιαστικά προδίκασε την απόφαση για άρση της συνδικαλιστικής ασυλίας και την απόλυση των έξι συνδικαλιστών- μελών του σωματείου της επιχείρησης. Ο πρόεδρος της Επιτροπής απαγόρευσε στην υπεράσπιση των εργαζομένων να παραβρεθεί στη συνεδρίαση, με το πρωτοφανές αιτιολογικό ότι η υπεράσπιση είχε αποχωρήσει και από την Πρωτοβάθμια Επιτροπή τον περασμένο Οκτώβρη, καταγγέλλοντας τον τότε πρόεδρο για μεροληψία υπέρ της εργοδοσίας. Η πρωτοβάθμια καταδικαστική απόφαση επιβεβαίωσε τότε τις καταγγελίες των εργαζομένων.

Η Δευτεροβάθμια Επιτροπή συνήλθε την προηγούμενη Παρασκευή (η απόφαση αναμένεται μέσα στο επόμενο δεκαήμερο), τρεις μόλις μέρες μετά από την τριμερή συνάντηση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 23 του Νοέμβρη στην Αθήνα παρουσία του Χρ. Πολυζωγόπουλου. Μετά το τέλος εκείνης της συνάντησης, τόσο το υπουργείο, όσο και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θριαμβολογούσαν καθένας για λογαριασμό του ότι με δική τους παρέμβαση δήθεν ανακλήθηκαν οι απολύσεις των συνδικαλιστών και συμφωνήθηκε να επικρατήσει «εργασιακή ειρήνη» στην επιχείρηση για ένα χρόνο.

Η εργοδοσία ωστόσο - όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια - δεν είχε συμφωνήσει σε τίποτα και συνέχισε απρόσκοπτα να μεθοδεύει την απόλυση των έξι συνδικαλιστών. Παρά τα όσα αναφέρονται στο δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ, ο εκπρόσωπος της εργοδοσίας αρνήθηκε στην τριμερή να δεσμευτεί για οποιαδήποτε απόφαση και επιφυλάχτηκε να απαντήσει εντός διημέρου. Στόχο είχε να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων - αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να ανακαλέσει τελικά τις απολύσεις - προκειμένου να αποτρέψει τυχόν μαζικές εργατικές κινητοποιήσεις με αφορμή τη συνεδρίαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής. Οι ανακοινώσεις της ΓΣΕΕ και του υπουργείου Απασχόλησης συνέδραμαν την εργοδοσία στις αντεργατικές της μεθοδεύσεις, καθησυχάζοντας τους εργαζόμενους και δρώντας πυροσβεστικά στην αγωνιστική τους διάθεση.

Οι εξελίξεις στη «Σελόντα» δείχνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ποια είναι η κατάληξη του δρόμου της συναίνεσης και του «κοινωνικού διαλόγου», στον οποίο προσπαθούν να σύρουν το συνδικαλιστικό κίνημα οι συμβιβασμένες ηγεσίες του. Οι τακτικές της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ταυτίζονται για μια ακόμα φορά με εκείνες της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, ενάντια στα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Δίνεται έτσι μια πρώτης τάξης ευκαιρία στους εργαζόμενους να βγάλουν και από αυτή την εξέλιξη τα συμπεράσματά τους και να απομονώσουν τις φωνές που θέλουν να εγκλωβίσουν τον αγώνα τους στη λογική της «εργασιακής ειρήνης» με την εργοδοσία. Οι επόμενες μέρες είναι εξαιρετικά κρίσιμες. Επιβάλλεται οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και μαζί με όσες δυνάμεις στον ευρύτερο περίγυρο αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει να χαράξουν πορεία αποφασιστικής αντιμετώπισης τόσο της εργοδοσίας όσο και των «εργατοπατέρων».