Του ΣΤΑΘΗ από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Με τους νόμους Ρέππα, η σύνταξη ανέβηκε στα 67 με το κόλπο του κινήτρου παραμονής στην εργασία.

Με τις κατευθύνσεις της Λισαβόναςάνοιξε ο δρόμος, οι συντάξεις να δίνονται μαζί με το πιστοποιητικό θανάτου.

Προς τι λοιπόν η έκπληξη για τις συντάξεις στα 70;

Κάποιοι πρέπει να αποφασίσουν: 'Η θα ανάβουν κεριά στην «ανταγωνιστικότητα» και άρα θα αποδέχονται κάθε τι που συνεπάγεται αυτό το κυνήγι, ή θα παριστάνουν τον... Αλογοσκούφη.

Σε κάθε περίπτωση, για τον εργάτη ένα μόνο πρέπει να είναι καθαρό: Οσο την απόγνωση θα την αφήνει να εκτονώνεται σε τυφλή έκρηξη, απλά θα αλλάζει δυνάστη. Και το δούλεμα από τα εξάστηλα θα συνεχίζεται.

Οταν στη ΔΕΛΤΑτου νέου προέδρου του ΣΕΒ ο συνδικαλισμός απαγορεύεται διά ροπάλου, τι είναι αυτό που κάνει νιάου - νιάου στα κεραμίδια, στην είδηση για τη σχέση Δασκαλόπουλου - Πολυζωγόπουλου;

Πόσο θα συνεχιστεί το δούλεμα ότι δεν αλλάζουν τα όρια συνταξιοδότησης όταν οι «ευέλικτες μορφές εργασίας» οδηγούν στο να μη συγκεντρώνεις ένσημα για σύνταξη ποτέ;

Και προς τι το κλάμαγια το «διωκόμενο» Παναγιωτόπουλο όταν όλο το παιχνίδι αφορά το «φάγατε καλά, αφήστε να φάει και κανένας άλλος»... Παρεμπιπτόντως, μήπως μπορεί να ανακοινώσει κάποιος ποιανών ιδιοκτησίας είναι τα ΚΕΚ που ανέλαβαν έναντι αδράς αμοιβής να «επιμορφώσουν» τις απολυμένες τις ΣΙΣΣΕΡ; Και γιατί 'τρεχαν σαν τρελοί κάτι συνδικαλιστές του ΣΥΝ μέχρι να επιτευχθεί η «σωστή» κατανομή στη συμφωνία για 20 εργάτριες ανά ΚΕΚ;

Μια ματιά στην είδηση από την Ιαπωνία δίνει αρκετές απαντήσεις στο γιατί έχουν πέσει λυτοί και δεμένοι οι αναλυτές να πείσουν τους εργάτες ότι είναι για το καλό της ανάπτυξης η εξάπλωση των ελαστικών μορφών εργασίας. Αυξάνουν τρελά τα κέρδη!

Το αυτόκαι με την ελευθερία του κεφαλαίου να αναπτύσσεται. Οπως το εφοπλιστικό. Οσο πιο πολλά τα φέρετρα, τόσο πιο τρελά τα κέρδη.