Η ελευθερία είναι από τις πλέον χρησιμοποιούμενες λέξεις στη σημερινή πολιτική - και όχι μόνο - επικαιρότητα. «Ελευθερία της αγοράς», «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών», «ελεύθερη κοινωνία», και ο σχετικός κατάλογος συνεχίζεται. Το πλέον, όμως, ανησυχητικό είναι ότι η «ελευθερία» χρησιμοποιείται και για να αιτιολογήσει ορισμένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα. Η εισβολή στο Ιράκ έγινε στο όνομα της ελευθερίας, το ίδιο και η επίθεση στο Αφγανιστάν. Και για να υπενθυμίσουμε κάτι σχετικό: Ο Μπιν Λάντεν και η ομάδα του, όταν πρωτοϊδρύθηκε, ονομάζονταν... «Μαχητές της Ελευθερίας».

Στις περισσότερες περιπτώσεις, μάλιστα, η ελευθερία του κεφαλαίου, απαιτεί την ανελευθερία των ανθρώπων και δει των εργαζόμενων. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον πόλεμο στο Ιράκ. Η απελευθέρωση των κατοίκων από τον δικτάτορα Σαντάμ, ήταν το πρόσχημα, για την εισβολή. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Απάνθρωπα βασανιστήρια, φυλακίσεις, διωγμοί, αγωνιζόμενων Ιρακινών. Η σκλαβιά τους, ήταν το τίμημα για την «απελευθέρωση» των αγορών - και συγκεκριμένα του πετρελαίου - του Ιράκ.