Οι δαπάνες Υγείας ήταν η αιτία για την πτώχευση του ενός απ' τα δύο νοικοκυριά στις ΗΠΑ το 2001, παρότι τα τρία στα τέσσερα νοικοκυριά είχαν ασφαλιστική κάλυψη. Μάλιστα, δε σώθηκαν ούτε εκείνοι που είχαν καλή ιδιωτική ασφάλιση Υγείας καθώς και η ιδιωτική ασφάλιση Υγείας αποδείχτηκε σαν μια ομπρέλα που λιώνει στη βροχή, όπως σημείωσε ένας απ' τους μελετητές του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που έκαναν την έρευνα.

Τα στοιχεία περιέχονται σε έρευνα που δημοσιεύεται στο ιατρικό περιοδικό «Health Affairs» («Ζητήματα Υγείας»). Και δημοσιεύονται στην Ελλάδα δυο μέρες μετά την ημερίδα της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας (ΕΑΕΕ), όπου εκφράστηκε η πίεσή τους για το μεγάλωμα του μεριδίου τους στην πίτα της ασφάλισης Υγείας. Απ' το βήμα της ημερίδας της ΕΑΕΕ ο υπουργός Υγείας, Ν. Κακλαμάνης, ανακοίνωσε την εκχώρηση των περίπου 2.000 κρεβατιών των δημόσιων νοσοκομείων - εφαρμόζοντας δύο νόμους του ΠΑΣΟΚ που μέχρι τώρα έμεναν ανενεργοί - προς δόξαν της «συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Υγείας».

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία, τα προβλήματα Υγείας ήταν η αιτία για τις μισές πτωχεύσεις που δηλώθηκαν το 2001 στις ΗΠΑ, πλήττοντας τουλάχιστον 700.000 νοικοκυριά, που αφορούσαν - από άποψη εισοδήματος - μέσους Αμερικανούς. Τα μεγαλύτερα πλήγματα σημειώθηκαν σε οικογένειες με παιδιά - περίπου 700.000 παιδιά ζουν σε οικογένειες που δήλωσαν πτώχευση ως συνέπεια κάποιων σοβαρών προβλημάτων υγείας. Αν σε αυτό τον αριθμό προστεθούν άλλες 600.000 σύζυγοι, ηλικιωμένοι γονείς και άλλα εξαρτώμενα μέλη, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που επηρεάζονται από τις πτωχεύσεις λόγω προβλημάτων υγείας ξεπερνάει τα δύο εκατομμύρια το χρόνο.

Αυτό που προκαλεί πάντως μεγάλη έκπληξη είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς που πτώχευσαν είχαν ιατρική ασφάλιση. Περισσότερα από τα τρία τέταρτα ήταν ασφαλισμένοι όταν άρχισε η ασθένεια που τους οδήγησε στην πτώχευση. Ωστόσο, ανάμεσα σε αυτούς με ιδιωτική ασφάλιση, το ένα τρίτο είχε χάσει την κάλυψή του - έστω και προσωρινά - τη χρονική περίοδο που κήρυξαν πτώχευση. Συχνά η ασθένεια οδήγησε σε απώλεια της εργασίας και μαζί με αυτή χάθηκε και η ιατρική ασφάλιση.

Τα χρήματα που τα άτομα κλήθηκαν να πληρώσουν απευθείας από την τσέπη τους (για συμμετοχές, είδη και υπηρεσίες που δεν καλύπτονται από την ασφάλεια) ανήλθαν κατά μέσο όρο στα 13.460 δολάρια γι' αυτούς που όταν εκδηλώθηκε η ασθένειά τους είχαν ιδιωτική ασφάλεια, ενώ γι' αυτούς που δεν είχαν καθόλου ασφάλεια το ποσό άγγιξε τα 10.893 δολάρια.

Τα υψηλότερα ποσά - κατά μέσο όρο 18.005 δολάρια - δόθηκαν από εκείνους που είχαν αρχικά ιδιωτική κάλυψη αλλά την έχασαν κατά τη διάρκεια της ασθένειάς τους. Πολλές οικογένειες οδηγήθηκαν στην πτώχευση από τα ιατρικά έξοδα και έφτασαν στο χείλος της καταστροφής εξαιτίας των ασφαλίσεων ελάχιστης κάλυψης, που είναι ιδιαίτερα εύχρηστες για τους εργοδότες.

Ακόμα και οι συγγραφείς της έρευνας σχολίασαν ότι και η δική τους ιατρική κάλυψη από το Χάρβαρντ τούς αφήνει έκθετους στον κίνδυνο να πληρώσουν μεγάλα ποσά από την τσέπη τους.

Η έρευνα, που έγινε σε συνεργασία μελετητών από την ιατρική και τη νομική σχολή του Χάρβαρντ και υποστηρίχτηκε με δωρεά από το Ιδρυμα Ρόμπερτ Γουντ Τζόνσον, είναι η πρώτη σε βάθος μελέτης για τις ιατρικές αιτίες μιας πτώχευσης. Οι ερευνητές βρήκαν ότι τα ιατρικά έξοδα ήταν υπεύθυνα για το 46,2- 54,5% του συνόλου των αιτήσεων πτώχευσης.

Οι ίδιοι οι μελετητές χαρακτηρίζουν τη μελέτη τρομακτική και σημειώνουν: «Οταν ιατρικά χρέη και απώλεια εισοδήματος εξαιτίας ασθένειας αφήνουν τις οικογένειες να αντιμετωπίσουν ένα βουνό από λογαριασμούς, η κήρυξη πτώχευσης είναι η τελευταία τους ευκαιρία για να σταματήσουν τα τηλέφωνα των εισπρακτόρων και να προσπαθήσουν να ξαναβάλουν τη ζωή τους σε μια σειρά».