2000 - Απρίλης: Πρώτος «πόλεμος του νερού». Κινητοποιήσεις που λαμβάνουν μορφή εξέγερσης στην Κοτσαμπάμπα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και ειδικότερα ενάντια στην εταιρία εκμετάλλευσης «Aguas del Turani» θυγατρική της «Bechtel». Τουλάχιστον 9 νεκροί από τις κινητοποιήσεις και αντίστοιχες κινητοποιήσεις το Σεπτέμβρη στην πρωτεύουσα Λα Πας. Ο Πρόεδρος Εκτορ Μπάνζερ κηρύσσει στρατιωτικό νόμο. Οδηγείται σε παραίτηση και η «Bechtel» εγκαταλείπει άρον άρον τη Βολιβία.
2001 - Δεκέμβρης: Οι αγρότες απορρίπτουν κατηγορηματικά την προσφορά της κυβέρνησης για αμοιβές 900 δολαρίων ετησίως με αντάλλαγμα την αποψίλωση του φυτού της κόκας. Στα σπάργανα ο «πόλεμος της κόκας».
2002: Ο «πόλεμος της κόκας» κορυφώνεται, κυρίως με το κίνημα των κοκαλέρος που πρωτοστατεί, καθώς η παραγωγή της κόκας συνδέεται απολύτως με τη συνολική παράδοση των ιθαγενών. Τον Αύγουστο ο ηγέτης των κοκαλέρος και του Κινήματος για το Σοσιαλισμό, Εβο Μοράλες, χάνει τις προεδρικές εκλογές μόνο για 1,5% από τον Γκονσάλο Σάντσες ντε Λοσάδα.
2003 - Φλεβάρης: Περισσότεροι από 30 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κατά τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στο νόμο της κυβέρνησης για εισαγωγή ειδικού φόρου εισοδήματος. Ο πρόεδρος Σάντσες ντε Λοσάδα αποσύρει το μέτρο.
2004 - Απρίλης: Ο Πρόεδρος Μέσα υπογράφει συμβόλαιο εξαγωγής φυσικού αερίου με την Αργεντινή. Διαδηλώσεις παντού, απαιτώντας την παραίτηση Μέσα.
2005 - Γενάρης: Η προτεινόμενη αύξηση της τιμής των καυσίμων προκαλεί νέα λαϊκή έκρηξη. Διαδηλώσεις παντού και αποκλεισμοί δρόμων στη Σάντα Κρους και το Ελ Αλτο. Πρώτη απόπειρα πολιτικών και οικονομικών κύκλων για προώθηση της αυτονομίας της Σάντα Κρους.