Ενα κοριτσάκι, ούτε δύο χρόνων, κυριολεκτικά ανάμεσα στις πάνοπλες κατασταλτικές δυνάμεις και τα οδοφράγματα που έχουν στήσει κοντά στο προεδρικό μέγαρο και τους αποφασισμένους διαδηλωτές. Χωμένη σχεδόν μες στη φούστα της μάνας του, στην πολύπτυχη παραδοσιακή φούστα των Ιθαγενών Αϊμάρα. Με μάτια διασταλμένα από απορία ανάμεικτη με φόβο κοιτάζει το πρόσωπο της μάνας της αλλά και τον κόσμο.

Η εισδοχή της στο «παγκόσμιο χωριό» έγινε πριν καν η ίδια να μπορεί να μιλήσει σωστά, πολύ περισσότερο να μπορέσει να αρθρώσει τη λέξη «υδρογονάνθρακες». Κι όμως, παρότι η ίδια δε ζήτησε ποτέ να λάβει τόσο νωρίς αυτό το μάθημα ζωής, αρχίζει να καταλαβαίνει ότι για να μπορέσει η οικογένειά της να έχει έστω και τις μηδαμινές απολαβές του τεράστιου πλούτου που κρύβεται στο υπέδαφος της χώρας της, πρέπει να υπάρξει αγώνας.

«O Τσε είναι τόσο ζωντανός όπως δε θα θέλατε ποτέ»... Το σύνθημα σε έναν τοίχο της μικρής πόλης Λα Ιγκέρα, όπου μετά από τριάντα χρόνια βρέθηκε το πτώμα του θρυλικού Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, σαν καρφί τρυπά τα πλευρά της εγχώριας ολιγαρχίας.

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά τη δολοφονία του Τσε, οι φτωχοδιάβολοι της Βολιβίας, οι τεράστιες μάζες του βολιβιάνικου λαού έχουν βγει εδώ και δύο βδομάδες και πάλι στους δρόμους, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν τη μοναδική πλουτοπαραγωγική πηγή που έχει απομείνει στη χώρα και το ίδιο το μέλλον τους φυσικά: Τους υδρογονάνθρακες και ειδικότερα το φυσικό αέριο.

Η Βολιβία ζει ξανά μέρες και νύχτες πολέμου, του «πολέμου του φυσικού αερίου» που δεν έληξε ποτέ, απλώς υπήρξε «μονομερής εκεχειρία» εκ μέρους του λαϊκού κινήματος, η οποία έληξε οριστικά στις αρχές του Μάη, όταν η κυβέρνηση του Κάρλος Μέσα, ερμηνεύοντας κατά το δοκούν το δημοψήφισμα του Ιούλη του 2004, προσπάθησε να περάσει νόμο για τη διάθεση των υδρογονανθράκων - πετρέλαιο και φυσικό αέριο - που προκάλεσε τη γενική κατακραυγή. Το νομοσχέδιο που επιβάλλει επιπρόσθετο φόρο ύψους 32% επί των ήδη 18% των μεριδίων κατόχων των πετρελαιοπηγών, αντί του 50% μεριδίων κατόχων που προέβλεπε το δημοψήφισμα και ψηφίστηκε από την αντιδραστική πλειοψηφία της Γερουσίας. Επιπροσθέτως, το νομοσχέδιο επιβάλλει μεταφορά όλων των υφιστάμενων συμφωνιών σε νέες συμφωνίες υπό όρους... Ειρωνικά, είναι ακριβώς αυτά τα συμβόλαια με τις πολυεθνικές όπως οι Enron, British Petroleum, Shell, τα οποία είχαν υπογραφεί υπό την προεδρία των Χόρχε Κιρόγκα και Γκονσάλο Σάντσες ντε Λοσάδα, τα οποία κρίθηκαν παράνομα από το Συνταγματικό Δικαστήριο! Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κυβερνήσεις Κιρόγκα και ντε Λοσάδα είχαν υπογράψει 76 συμβόλαια με 12 πολυεθνικές, για την εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας, και ειδικά όσον αφορά στο φυσικό αέριο οι πολυεθνικές το «αγόραζαν» σε τιμή πολύ χαμηλότερη από την τιμή της αγοράς και το μεταπουλούσαν στη Βολιβία σε τιμή που πολλές φορές ήταν 12 φορές μεγαλύτερη από την τιμή της αγοράς! Αυτό το πραγματικό ξεπούλημα στις πολυεθνικές ήταν που προκάλεσε και τον πόλεμο του «φυσικού αερίου».

Υπό αυτούς τους όρους είναι απολύτως λογικό ότι καμία από τις λαϊκές δυνάμεις δε δύναται να είναι «ικανοποιημένη». Εντούτοις, αντιρρήσεις εξέφρασαν αμέσως οι πολυεθνικές, αλλά και η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ο Ράνταλ Κουάρλς, υφυπουργός Οικονομικών, σύμφωνα με το Reuters, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ είναι εξαιρετικά ανήσυχες από το νέο νόμο καθώς θεωρούν ότι σίγουρα θα «αναστείλει τις ξένες επενδύσεις». Από την πλευρά τους, οι πολυεθνικές απείλησαν ότι θα προσφύγουν σε νομικά και ένδικα μέσα, καθώς θεωρούν ότι ο νέος νόμος είναι «δημευτικός» και παράνομος, καθώς «απειλεί» τα κέρδη τους όπως είχαν καθοριστεί από προηγούμενες συμφωνίες.

Κρίσιμη ημερομηνία ήταν η 17η Μάη, όπου και το χρονοδιάγραμμα για την υπογραφή του νομοσχεδίου εκ μέρους του Κάρλος Μέσα. Το λαϊκό κίνημα έδωσε το «παρών», ο Μέσα, που βρέθηκε σε δύσκολη θέση, παρέπεμψε το θέμα στο Κογκρέσο, που υπό την ηγεσία του αντιδραστικού προέδρου του Σώματος, Ορνάντο Βάκα Ντιες, «ψήφισε» το νομοσχέδιο... Και ενώ όλα τα διεθνή ΜΜΕ ανέκραξαν «νίκη» για τις δυνάμεις της αγοράς και ήττα του λαϊκού κινήματος, τίποτα δεν τελείωσε.

Το λαϊκό κίνημα ριζοσπαστικοποιείται ακόμη περισσότερο. Από τη Δευτέρα, τα Λαϊκά Συμβούλια Γειτονιάς - (FEJUVE) και οι συνδικαλιστικές ενώσεις του Ελ Αλτο, κήρυξαν γενική απεργία επ' αόριστον. Η Δευτέρα ήταν πολύ σημαντική μέρα, καθώς αναμενόταν στο Ελ Αλτο η κατάληξη της πορείας εκατοντάδων χιλιομέτρων - από το Καρακόλο έως τη Λα Πας - κοκαλέρος, ιθαγενών αγροτών που διοργάνωσε η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της χώρας, το Κίνημα για το Σοσιαλισμό - (MAS). Ταυτόχρονα, η Κεντρική Εργατική Ενωση (COB) και οι κλαδικές συνδικαλιστικές ενώσεις όπως των δασκάλων, των υγειονομικών συμμετέχουν με απεργίες και κινητοποιήσεις. Τέλος, το συνδικάτο των ανθρακωρύχων συμμετέχει εξαρχής δυναμικά με αποκλεισμούς των κεντρικών οδικών αρτηριών. Πλέον αίτημα είναι η εθνικοποίηση όλων των πηγών ενέργειας, αλλά και το αίτημα για Συνταγματική Συνέλευση, στα πρότυπα της Βενεζουέλας, που θα καθορίσει μια νέα οικονομική και κοινωνική βάση για όλη τη χώρα. Οι διαδηλώσεις στη Λα Πας καθημερινές και μάλιστα σχεδιασμένες, έτσι ώστε οι λαϊκές δυνάμεις από τρεις ή και τέσσερις κατευθύνσεις να περικυκλώνουν τις κατασταλτικές δυνάμεις και να σφίγγουν, διασπώντας τον κλοιό της αστυνομίας, με κατεύθυνση προς το προεδρικό μέγαρο...

Ποιοτικό στοιχείο διαφοράς: Από το Μάρτη οπότε και συζητείται στη Γερουσία το περιβόητο πια νομοσχέδιο υδρογονανθράκων το λαϊκό κίνημα - το MAS, η COB, το συντονιστικό για την υπεράσπιση του φυσικού αερίου, η αγροτική ένωση - CSUTCB, το Κίνημα ακτημόνων εργατών γης της Βολιβίας, τα FEJUVE και άλλες οργανώσεις - συμφωνεί στην επανίδρυση του Γενικού Επιτελείου του Λαού, που είχε πρωτοεμφανιστεί στον «πόλεμο της κόκας» και την υπογραφή στις 9 Μάρτη του «συμφώνου κατά της ολιγαρχίας». Μέχρι χτες, το λαϊκό κίνημα είχε δώσει «τελεσίγραφο» στην κυβέρνηση Μέσα για άμεση έναρξη διαβουλεύσεων για την εθνικοποίηση και τη Συνταγματική Συνέλευση, ενώ από αύριο αναμένεται να ξεκινήσει ένα νέο πιο δυναμικό ακόμη κύμα κινητοποιήσεων, ίσως και κατάληψης της πρωτεύουσας. Την ίδια στιγμή, οι ιθαγενείς του Αλτιπλάνο που πλέον έχουν μπει δυναμικά στο παιχνίδι φαίνονται αποφασισμένοι για όλα. Πολλοί ψελλίζουν ότι η αντίστροφη μέτρηση για τον Κάρλος Μέσα έχει ήδη αρχίσει.

Από την άλλη πλευρά, την Τετάρτη δύο αξιωματικοί, οι Χούλιο Ερρέρα και Χούλιο Γκαλίντο, που εμφανίστηκαν στην τηλεόραση και ζήτησαν την παραίτηση Μέσα και την εγκαθίδρυση «πολιτικής - στρατιωτικής κυβέρνησης» έριξαν πάνω από τη χώρα έντονα τη δυσωδία ενός πιθανού πραξικοπήματος. Μπορεί οι δύο να αποτάχτηκαν και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων να δήλωσαν την πίστη τους σε Σύνταγμα και Συνέλευση, όμως κάτι «μυρίζει» στο ...βασίλειο Μέσα. Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν παραιτείται και μάλιστα από την Πέμπτη έχει ζητήσει την ανάπτυξη του στρατού για την υπεράσπιση των νευραλγικών σημείων της πρωτεύουσας από τους διαδηλωτές... Παράλληλα, η ολιγαρχία έχει ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο. Αυτό της αυτονόμησης της επαρχίας της Σάντα Κρους, όπου και η οικονομική πρωτεύουσα της πιο φτωχής χώρας της Νοτίου Αμερικής, οδηγώντας εμμέσως πλην σαφώς στο εμφύλιο πόλεμο...

Εμμέσως, οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν τις δηλώσεις του ηγέτη του MAS, Εβο Μοράλες για πιθανή επέμβαση εκ μέρους των ΗΠΑ, όπου κατά τη διάρκεια συνάντησης, το βράδυ της Δευτέρας, όλων των μαζικών και λαϊκών οργανώσεων απηύθυνε έκκληση ενότητας για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας ενόψει των συνεχών απειλών και κατηγοριών που εκτοξεύει η κυβέρνηση Μπους και Αμερικανοί αξιωματούχοι ενάντια στο λαϊκό κίνημα, «περί αποσταθεροποίησης της χώρας», που κατά τον Μοράλες αποτελεί προάγγελο μιας πιθανής αμερικανικής επέμβασης. «Στην περίπτωση της Βολιβίας», τόνισε ο Μοράλες, «οι Ηνωμένες Πολιτείες κατηγορούν το λαϊκό κίνημα ότι είναι ναρκω-τρομοκράτες προκειμένου να επέμβουν. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να επαγρυπνούμε για την ενότητα και την υπεράσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας».

Ποια θα είναι η έκβαση αυτού του δεύτερου πολέμου του φυσικού αερίου; Αδηλη, αλλά σε μεγάλο βαθμό θα κριθεί από την ενότητα και την αποφασιστικότητα του ίδιου του λαϊκού κινήματος.