Μια ιδιαίτερα σημαντική εκδήλωση με θέμα : «Η θέση της γυναίκας της εργατικής τάξης σήμερα» διοργανώνει, τη Δευτέρα, 29 Μάη, στις 6 μ.μ., στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών και τα Συνδικάτα της Αθήνας: Αποκλειστικών Νοσοκόμων, Εμποροϋπαλλήλων, Εργαζόμενων στους Ιδιωτικούς Παιδικούς Σταθμούς, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Κλωστοϋφαντουργών - Ιματισμού - Δέρματος και Σερβιτόρων.

Πρόκειται για μια επίκαιρη συζήτηση, καθώς η θέση της γυναίκας επιδεινώνεται συνεχώς σήμερα, μέσα από τις αναδιαρθρώσεις που συντελούνται, λόγω της επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα. Στόχος της εκδήλωσης είναι η προσέγγιση αυτών των αναδιαρθρώσεων, που προωθούνται από την κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ενωση, σε παραγωγικούς κλάδους με μεγάλη συγκέντρωση γυναικείου εργατικού δυναμικού, η ανάλυση των μορφών και των επιπτώσεων που θα έχει η εφαρμογή τους. Επιδίωξη είναι όλη αυτή η δουλιά να περάσει κάτω στους κλάδους με συζητήσεις στα σωματεία και σε μεγάλους εργασιακούς χώρους.

Η γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΜΕ Α. Γιαννούση, μιλώντας στο «Ρ», επισήμανε: «Θέλουμε η δουλιά του ΚΜΕ να πατά γερά στις εμπειρίες του κινήματος και της ταξικής πάλης. Ο μαρξισμός - λενινισμός δεν είναι μια θεωρία για λίγους με συζητήσεις σε κλειστές λέσχες. Είναι η επαναστατική κοσμοθεωρία της εργατικής τάξης. Την όπλισε με ταξική συνείδηση, απέδειξε με επιστημονικό τρόπο τον πρωτοπόρο ρόλο της στο καπιταλιστικό σύστημα ως τη νέα κοινωνική δύναμη, που ιστορικά θα πραγματοποιήσει αυτό που ποτέ άλλοτε καμία άλλη τάξη δεν έκανε: "την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο". Αυτήν την επαναστατική θεωρία, την τόσο ανθρώπινη και όμορφη, έχουμε επαναστατικό καθήκον να τη διαδώσουμε και να την εκλαΐκεύσουμε στους εργαζόμενους».

«Οι κλασικοί του μαρξισμού - λενινισμού - συνέχισε - έγραφαν τα έργα τους για τους εργάτες. Δεν μπορεί στις σημερινές συνθήκες, που το μορφωτικό επίπεδο, αλλά και οι εμπειρίες της εργατικής τάξης είναι μεγαλύτερες, να μη διαδώσουμε το μαρξισμό - λενινισμό, εκεί όπου η εργατική τάξη αγωνίζεται, δηλαδή στα σωματεία, εκεί στο χώρο εργασίας που πουλά την εργατική της δύναμη και υφίστανται την ταξική εκμετάλλευση. Εχουμε εμπιστοσύνη ότι η εργάτρια θα καταλάβει το νόμο της υπεραξίας και την ουσία αυτών των πολιτικών, όχι γιατί θα τα πούμε εμείς καλά, αλλά γιατί πάνω από όλα ζει στο πετσί της την ταξική εκμετάλλευση».